بهبود ظرفیت لنگر خمشی اتصال های فارسی قاب ساخته شده با MDF تحت بار کشش قطری با استفاده از پین فشرده صنوبر

هدف از این تحقیق، بررسی تقویت اتصال فارسی قاب های مبلمان با استفاده از پین فشرده صنوبر (Populus alba) به جای پین راش است. از این رو، تاثیر تعداد پین چوبی مورد استفاده (یک و دو)، قطر پین چوبی (۸، ۱۰ و ۱۲ میلیمتر) و درصد فشردگی پین صنوبر (صفر، ۱۵ و ۳۰ درصد) بر ظرفیت لنگر خمشی اتصال های گوشه ای L شکل ساخته شده از تخته فیبر با دانسیته متوسط (MDF) زیر بار کشش قطری مورد بررسی قرار گرفت. سپس ظرفیت لنگر خمشی آنها با اتصال های ساخته شده با پین چوب راش مورد مقایسه قرار گرفت. برای چسباندن اتصال ها از چسب پلی وینیل استات استفاده شد. بارگذاری کشش قطری روی اتصال ها با دستگاه Hounsfield مدل ۰۳۰۸ با سرعت mm/min ۵ انجام شد. نتایج نشان داد که با افزایش تعداد پین، قطر پین و درصد فشردگی میانگین ظرفیت لنگر خمشی اتصال به ترتیب ۵/۱۰۵، ۳/۵۴ و ۷۵/۲۸ درصد افزایش یافته است، که از نظر آماری معنی دار بود. بیشترین ظرفیت لنگر خمشی مربوط به اتصال ساخته شده با دو عدد پین با قطر ۱۰ میلیمتر با ۳۰ درصد فشردگی (N.m ۱۲/۴۳) و کمترین آن مربوط به اتصال ساخته شده با یک پین با قطر ۸ میلیمتر بدون فشردگی (N.m ۰۳/۱۱) دیده شده است. مقایسه اتصال های ساخته شده با پین فشرده صنوبر با پین راش نشان داد که ظرفیت لنگر اتصال های ساخته شده با پین های صنوبر با ۳۰ درصد فشردگی نسبت به پین های راش اختلاف ناچیزی داشتند (کمتر از یک درصد)، که بیانگر قابلیت استفاده از پین فشرده صنوبر به جای پین راش است.

Keywords:

اتصال گوشه ای , قاب MDF , پین فشرده صنوبر , ظرفیت لنگر خمشی