پوشش پلی وینیل کلرید با ویسکو سلولز

هدف اول این پژوهش بررسی روش های مختلف ساخت سلولز ویسکوز (در حلال غیر آبی) و تقویت بافت با سنتز پیوند عرضی است . هدف دوم جفت کردن با پلی­ونیل­کلرید و ساخت فیلم سلولز - پلی­وینیل­کلرید بوده است. به منظور تهیه سلولزوسکوز با روش غیر آبی از ۶ روش مختلف بهره گرفته شد. در روش اول­ ژلاتینه کردن سلولز در حلال اتیلن­گلیگول با افزودنی های فتالیک­انیدرید و پلی­وینیل­الکل انجام شد و  بافت سلولز با پیوند عرضی استری تقویت شد. در روش دوم آمینولیز سلولز در اتیلن دی آمین انجام شد و با استفاده از ترفتالیک­اسید ،پیوند عرضی آمیدی سنتز شد. همچنین در روش سوم سلولزاستات با پلی ونیل استات و بوراکس تقویت شد و با حلال استن لاستیکی شد. در مرحله نهایی هریک از نمونه­های سلولز ویسکوز با لایه خمیر پلی­وینیل­کلرید پوشش داده شدند و وارد مرحله پخت شدند. برای مقایسه کیفیت امتزاج نمونه های مذکور؛ از آزمون مقاومت کششی و آزمون سنجش جذب رطوبت استفاده شد. بر اساس نتایج به­دست­آمده ؛ روش اول (سنتز باند عرضی استری) و روش دوم (سنتز پیوند عرضی آمیدی) ، مقاومت کششی و جذب رطوبت بهتری نسبت به بقیه داشتند. مقاومت کششی و جذب رطوبت روش اول بیشتر از دیگر روش ها بود. همچنین آزمایش گرانروی ذاتی [η] سلولز ویسکوز و خمیرپلی­وینیل­کلرید (نسبت۱:۱)نشان داد که خمیراستات سلولز و پلی­وینیل­استات ­بالاترین­ همگنی­ و چسبندگی را با خمیر پلی­وینیل­کلرید دارد. مزیت روش این پژوهش این است که برای سنتز سلولز ویسکوز از حلال اتیلن گلیکول به جای حلال آب استفاده شده و برای انرژی اکتیواسیون واکنش در حلال اتیلن گلیکول، از پرتو ماکروویو به جای گرمای هیتر استفاده شده و اهمیت پرتو مکرویو در مورد روش این پژوهش، با استفاده از روش DSC اثبات شده است.

Keywords:

باندعرضی , پلی وینیل کلرید , سلولزویسکوز