تاثیر یادگیری سازمانی بر منابع انسانی در عملکرد مدیریت شهری

خلاصه سازمانها در قرن بیست ویکم بی وقفه باتغییرمواجهند. برای اینکه آنها را برای رقابت موثر در بازارهای رقابتی توانمندسازیم، نکته کلیدی این است که چگونه باید یاد بگیرند دانایی جدید تولید کنند. سازمان ها دردنیای پرتغییرکنونی مستلزم توانایی برای واکنش به موقع ومناسب در برابر تغییرهای پی درپی محیطی است. فقط سازمانهایی می توانند ضرورت هاو تغییرات محیطی رابه موقع پیش بینی نمایندوبقای خود را در محیط دائما متغیر ادامه دهند. که بر یادگیری سازمانی تمرکز و تاکید کنند. یادگیری مستلزم آن است که افراد دانشی راکه درسازمانشان به دست می آورند در رفتارشان به کاربندند. یادگیری سه مرحله داردکه شامل شناخت (یادگیری مفاهیم جدید)، رفتار (توسعه مهارتها وتوانایی های جدید)، عملکرد (انجام کار، به طورواقعی). طبق نظرگاروین، سازمان برای استفاده ازفکرهای جدیددر بهبود عملکردسازمانی وتبدیل آنهابه برنامه های عملی، به مهارت نیاز دارد که عبارتند از: حل مساله، کسب تجربه، یادگیری ازتجربه خودوتاریخ، یادگیری ازدیگران وانتقال یا اجرا یادگیری سازمانی ظاهرا اشاره به یادگیری فردی درسازمان دارد، امایادگیری سازمانی بیشتر اشاره به تمرین وتوسعه مدلهای ذهنی موثردرذهن صورت می گیرد، یادگیری سازمانی زمانی اتفاق می افتد که گروه یادمی گیردتعامل داشته، دانشش راتسهیم کندوبه صورت جمعی عمل کندبه گونه ای که ظرفیت ترکیب شده ی گروه افزایش یافته وتوانایی فهم وانجام عمل موثررابدست آورند. یادگیری سازمانی فرایندی است که سازمان راقادرمی سازد تابه سرعت باتغییر سازگاری یابد. این فرایند شامل تولیددانش جدید، مهارت ها ورفتارهامی شود. یادگیری سازمانی راه اصلی ایجادکاردانشی و بهبود کارآیی سازمان است پس یک سازمان موفق باید در یادگیری پویا باشد.

Keywords:

کلمات کلیدی: مدیریت شهری , یادگیری , آموزش , منابع انسانی.