بررسی ارتباط نوبت کاری با توانایی ها و مشکلات رفتاری کودکان ۱۲-۷ ساله فرزندان شاغلین دارای نوبت کار

Publish Year: 1389
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 72

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IJNR-5-18_005

تاریخ نمایه سازی: 28 اردیبهشت 1401

Abstract:

مقدمه: کار نوبتی و در گردش مانع تعامل بین والدین با کودکانشان می شود. از آنجایی که شاغلین دارای کارنوبتی (پرستار، ماما، بهیار، کمک بهیار و تکنسین اتاق عمل) موظف به انجام کار نوبتی مداوم هستند، مطالعه حاضر به منظور بررسی ارتباط نوبت کاری این گروه با توانایی ها و مشکلات رفتاری کودکان ۱۲-۷ ساله آنان در بیمارستان های شهر تهران انجام شده است. روش: این مطالعه توصیفی-تحلیلی و مقطعی جهت بررسی دیدگاه ۴۸۹ آزمودنی منتخب مبتنی بر هدف از گروه شاغلین دارای نوبت کار و شاغل در بیمارستان های دانشگاهی و خصوصی شهر تهران به همراه معلمین فرزندان آنان در دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد. ابزار مطالعه پرسشنامه توانایی ها و مشکلات (Strenghts and difficulties Questionnaire= SDQ) ویژه والدین و معلمین بود که شاخص های مورد مطالعه آن شامل مشکلات هیجانی، بیش فعالی، سلوک، ارتباط با همتاها و رفتارهای مطلوب اجتماعی مربوط به فرزندان گروه مورد مطالعه می باشد. برای مقایسه یافته های کیفی نظیر متغیرهای جمعیتی و مشکلات رفتاری و هیجانی از تحلیل مجذور کای و برای مقایسه متغیرهای کمی از آزمون ANOVA استفاده شد. رابطه بین متغیرهای کیفی مستقل و مشکلات رفتاری و هیجانی با استفاده از روش آماری اسپیرمن و رگرسیون لجستیک به روش Stepwise بررسی شد. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS در محیط Windows انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد بین شاخص های SDQ و گروه های مختلف نوبت کاری بر اساس گزارش به دست آمده از والدین و معلمین تفاوت معنادار آماری وجود نداشت. در مورد برخی متغیرهای فردی، نتایج حاکی از وجود ارتباط بین تعداد و جنس فرزند با اختلال سلوک و سطح تحصیلات والدین، جنسیت و نوبت کاری آن ها و سابقه بیماری جسمی یا روان پزشکی فرزند با مشکلات هیجانی آنان است. از طرف دیگر مدرک تحصیلی والدین با اختلال بیش فعالی و همچنین جنس والدین، سابقه کار صبح و عصر، عصر و شب و در گردش آن ها با مشکلات رفتاری با همسالان ارتباط معنادار آماری دارد. جنس والدین و سابقه کار در گردش با شاخص رفتارهای مطلوب اجتماعی در فرزندان نیز تفاوت معنادار دارد. نتیجه گیری: در این مطالعه، نوبت کاری تاثیر مستقیم بر مشکلات رفتاری فرزندان نداشته است ولی مشکلات رفتاری و هیجانی فرزندان تابع برخی متغیرهای جمعیتی و شغلی والدین بود که از این لحاظ توجه به مشکلات فرزندان شاغلین حرفه پرستاری ضروری است.

Keywords:

Shift work , Strengths and behavioral problems , Children , کار نوبتی , توانایی ها و مشکلات رفتاری , کودکان