تجربه مادران از داشتن کودک مبتلا به زردی: یک مطالعه کیفی

مقدمه: زردی نوزادی هنوز هم یکی از دلایل قابل پیشگیری صدمات مغزی، جسمی، معلولیت های ذهنی و همچنین یکی از دلایل مرگ زودهنگام نوزادی در بسیاری از کشورها است. علی رغم اهمیت این موضوع، به نظر می رسد مادران ایرانی همچنان برخورد مناسبی با این بیماری ندارند. لذا هدف از این مطالعه، تبیین دیدگاه های مادران دارای نوزاد مبتلا به زردی، پیرامون زردی نوزاد خود می باشد. روش: این مطالعه یک بررسی کیفی است که با انجام مصاحبه های نیمه ساختارمند و عمیق با ۱۵ مادر که نوزاد آن ها با تشخیص زردی نوزادی در بخش های نوزادان بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی تهران بستری شده بود، انجام گردید. نمونه ها مبتنی بر هدف انتخاب و تجزیه و تحلیل داده ها به صورت تحلیل محتوایی انجام گرفت. یافته ها: تجزیه و تحلیل داده ها منجر به استحصال ۲ درونمایه اصلی: چالش بین دیدگاه سنتی - مدرن پیرامون زردی نوزاد و نیز نگرانی از آینده نوزاد گردید. دو درونمایه فرعی هم عبارت بود از: درک سنتی از ماهیت بیماری و چالش در پیگیری و درمان. به طورکلی مادران از ماهیت زردی نوزادی بی اطلاع بودند و غلبه دیدگاه سنتی مادران در مورد زردی نوزادی باعث ایجاد چالش در درمان آن شده بود. نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش به نظر می رسد به منظور برخورد مناسب مادران ایرانی با پدیده زردی نوزادان خود و درمان سریع آن ها و پیگیری درمان بیماری، توصیه می شود فرهنگ سازی مناسب پیرامون این اختلال و آموزش های لازم برای مادران در دوران بارداری توسط پرستاران و ماماها به اجرا درآید.

Keywords:

Newborn jaundice , qualitative study , mothers’ experience , Iran , زردی نوزادی , مطالعه کیفی , تجربه مادران , ایران