تعیین شیوع واریس پا در پرستاران و برخی عوامل مرتبط با آن

چکیده مقدمه: وریدهای واریسی اندام تحتانی به طور متداولی در جمعیت عمومی رخ می دهد. در این میان وضعیت های بدنی حین کار و شرایط شغلی از جمله عوامل خطر مهمی هستند که موجب افزایش شیوع واریس می شوند. از جمله این وضعیت ها ایستادن های طولانی مدت و حالت های جسمی خسته کننده هستند که در حرفه پرستاری اجتناب ناپذیرند. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط شیوع واریس پا با عوامل شغلی و دموگرافیک در پرستاران می باشد. روش: در این مطالعه تحلیلی - مقطعی، ۲۰۳ نفر از پرستاران بیمارستان های دولتی آمل به روش سرشماری در سال ۱۳۸۸ مورد مطالعه قرار گرفتند. نمونه ها پس از پر کردن پرسشنامه و بر اساس معیار CEAP (یافته بالینی، علت شناسی، یافته آناتومیکی، پاتوفیزیولوژی) معاینه شدند. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از آزمون های مجذور کای، فیشر و t تست مستقل در سطح معناداری ۰۵/۰p< تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: ۱۴۵نفر از پرستاران زن بودند و میانگین سنی افراد ۲/۳۴ سال و ۹/۴۰% آن ها دارای اضافه وزن بودند. ۱۵۰نفر (۹/۷۳%) نمونه ها مبتلا به درجه های مختلف واریس بودند. ارتباط معناداری بین جنس (۰۳/۰=p)، انجام ورزش (۰۰۱/۰=p)، عادت اجابت مزاج، (۰۰۵/۰=p) و سابقه خانوادگی واریس (۰۱/۰=p)، سن (۰۴/۰=p)، وزن (۰۱/۰p<) و اضافه کار (۰۰۱/۰=p)، ساعات نشستن (۰۱/۰=p) و ایستادن (۰۰۱/۰) در بخش با وریدهای واریسی پای پرستاران وجود داشت. نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر شیوع بالای وریدهای واریس اندام تحتانی را در پرستاران نشان می دهد. از آنجا که این اختلال موجب ناراحتی های جسمی و از کار افتادگی فراوانی می شود و می تواند بر عملکرد حرفه ای پرستاران تاثیر بگذارد، لذا کنترل عوامل خطر و پیشگیری از این عارضه ضروری به نظر می رسد.

Keywords:

Varicose veins , prevalence , factors , nurses factors , وریدهای واریسی , شیوع , عوامل , پرستار