تجربه بیماران از نماز در بیمارستان

مقدمه: نماز یک عملکرد معنوی است که باعث ارتباط با موجود متعالی می شود و یک عمل ساده برای برگرداندن ذهن و قلب بسوی مقدسات است. نماز یک عملکرد اساسی در بیشتر ادیان عمده جهان از جمله اسلام، مسیحیت، یهودیت، بودیسم و غیره است. متون زیادی در رابطه با دین، معنویت و شفا وجود دارد. گر چه ارتباط بین نماز و سلامتی بسیار بیان شده است محققین هنوز بسیار باید یاد بگیرند. ما هنوز درباره نماز و مشکلاتی که بیماران در اقامه آن مواجه اند چیزی نمی دانیم. این مطالعه به منظور تبیین تجارب بیماران از نماز در بیمارستان انجام شده است. روش: مطالعه حاضر با روش کیفی با رویکرد تحلیل محتوا انجام شده است. نمونه گیری به روش آسان و در دسترس با انتخاب تعداد ۳۳ بیمار بستری در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اردبیل انجام شد و روش جمع آوری داده ها مصاحبه نیمه ساختار یافته بود. مصاحبه های ضبط شده کلمه به کلمه پیاده گردید. برای کاهش داده ها، نام گذاری داده ها و به دست آوردن کدهای تحلیلی و در نهایت تشخیص موضوعات از روش تحلیل محتوا استفاده شد. یافته ها: یافته های حاصل از تحلیل داده ها به دسته بندی های زیر ختم گردید: موانع اقامه نماز، امکانات لازم برای اقامه نماز، تطبیق، نتیجه اقامه نماز در بیمارستان و عوامل تسهیل کننده نماز. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که بیماران در اقامه نماز، این نیاز اساسی روحی و معنوی خود در بیمارستان با مشکلات عدیده ای روبرو هستند و متاسفانه هیچ گونه کمکی در این مورد انجام نمی گیرد. در پایان با توجه به نتایج مطالعه پیشنهاداتی برای بهبود کیفیت و کمیت اقامه نماز در بیمارستان ارایه گردید.

Keywords:

Prayer , Worship , Patient , Hospitalized , Hospital , نماز , عبادت , بیمار , بستری , بیمارستان