طرح تغذیه مصنوعی سفره های آب های زیر زمینی (جلوگیری از پدیده فرونشست دشت ها و اثر مطلوب بر گسل ها)

ایران سرزمینی نسبتا خشک است. به طوری که اگر میزان بارندگی سالانه در سطح کره زمین را که در حدود ۸۶۰ میلی متر تخمین زده می شود با متوسط بارندگی سالانه در ایران، که تقریبا رقمی معادل ۲۴۰ میلی متر استت مقایسته کنیتد، ملاحظه خواهد شد که مقدار بارندگی در ایران حتی از ۱/۳ متوسط بارندگی دنیا هم کمتر است .علاوه بتر ایتن موضتو پراکنش زمانی و مکانی همین اندک بارندگی در ایران بسیار نامناسب است .و محل ریزش با نیازهای کشاورزی مطابقتت ندارد این در حالی است که متوسط پتانسیل تبخیر سالانه در جهان ۷۰۰ میلیمتر و در ایران برابر با ۲۱۰۰ میلیمتر می باشد و این موضو نشان می دهد که تبخیر سالانه در ایران سه برابر متوسط تبخیر سالانه جهانی است . اکثر شهر های ایران درمناطقی قرار دارند که که دسترسی آن ها به آب کم می باشد .بطور کلی شرایط ایران شرایط اقلیمی خشکی است و باید دراین شرایط با سازگاری با محیط در راستای استفاده بهینه، از پتانسیل های موجود کوشید.خشکسالی یکی از مهمترین بلایای طبیعی است که سالانه میلیون ها دلار خسارت به جوامع کشاورزی در سراسر دنیا وارد می کند. در دهه های اخیر در بین حوادث طبیعی که جمعیت های انسانی را تحت تاثیر قرار داده اند تعداد فراوانتی پدیتده خشکسالی از نظر درجه شدت، طول مدت، مجمو فضای تحت پوشش، تلفات جانی، خسارات اقتصادی و اثرات اجتماعی دراز مدت در جامعه، بیشتر از سایر بلایای طبیعی بوده است. از مهم ترین آثار و پیامدهای آن کمبود آب پدیده فرونشست دشت ها است که در اثر تخلیه بی رویه سفره های زیر زمینی می باشد.در مورد سازه های تغذیه سفره های زیر زمینی تقریبا اکتفا کردیم به روش های آبخیزداری و آبخوانداری ۷در این مقاله برای اولین بار طرح تغذیه سفره های زیرزمینی با نزولات جوی و ارایه یک متد و راه حل برای جلوگیری از فترو نشست دشت ها و نهایتا اثر مطلوب بر روی گسل ها ارایه می شود