برنامه ریزی زمانی حجم پمپاش در بالادست رودخانه جهت کاهش شوری آب ( مطالعهموردی رودخانه بهمنشیر)

رودخانه ها یکی از پرآب ترین رودخانه های کشور می باشد که نقش مهمی در رونق اقتصاد منطقه ایجاد می کند. با توجه به روند توسعه فعالیت های کشاورزی ، شهری ، صنعتی و احداث سدهای متعدد در مسیر سرشاخه های رودخانه طی سالهای گذشته و افزایش برداشت آب و وقوع پدیده خشکسالی که مجموعا باعث کاهش دبی جریان گردیده است.  نفوذ شوری در محدوده ای از رودخانه های متصل به دریا که متاثر از جریانات جزر و مدی میباشد اجتناب ناپذیر می باشد. در رودخانه بهمنشیر با توجه به موازنه هیدرولیکی به وجود آمده بین جریان آب شیرین بالادست و جریان آب شور دریا در پایین دست قرن های متمادی بهره برداری از آب رودخانه به منظور استفاده در مصارف مختلف امکان پذیر بوده است ، ولی با کاهش جریان آب شیرین بالادست موجب افزایش نفوذ شوری دریا گردیده است. وجود تاسیسات عظیم به نام مارد در بالا دست بهمنشیر و حجم بالای انرژی مصرفی و هزینه های احداث و بهره برداری از این ایستگاه پمپاژ لزوم بهینه سازی منابع موجود شامل جریان آب در دسترس و انرژی مصرفی را نمایان می سازد. در این پژوهش تلاش شد تا با ارائه الگویی به صورت سری زمانی جهت تنظیم مقدار دبی پمپاژ شده از ایستگاه مارد مقدار شوری را در طول رودخانه کنترل کنیم. نتیجه حاصل بسیار رضایت بخش بوده و نشان می دهد بدون صرف هزینه و منابع می توان وضعیت قابل قبولی را فراهم آورد.

Keywords:

ایستگاه پمپاژ , رودخانه بهمنشیر , شوری آب