ارزیابی سیستم آبیاری جویچه ای و تاثیر آن بر زهکشی

هدف اصلی ارزیابی یک سیستم آبیاری یافتن گزینه هایی است که ممکن است در بهبود عملکرد سیستم هم موثر و هم امکان پذیر باشد. برای مثال، ارزیابی ممکن است نشان دهد که با کوتاه کردن زمان آبیاری می توان راندمان کاربرد را بهتر کرد. با تنظیم دبی جریان ممکن است یکنواختی را بهبود بخشید. ارزیابی های مزارع با آبیاری سطحی نه تنها آماری را که به وسیله آنها مشکلات را می توان دریافت، بلکه همچنین اطلاعات لازم برای دستیابی به سطوح بالای مدیریت و کنترل را در اختیار می گذارد. با توجه به اینکه ارزیابی هر سیستم آبیاری بر پایه اندازه گیری ها در شرایط واقعی مزرعه و حین کار طبیعی سیستم استوار می باشد، در این تحقیق از داده های یکی از مزارع کشت و صنعت نیشکر هفت تپه استفاده شد. در مزرعه 201 متوسط طول جویچه ها 268 متر بوده و نیشکر در کف جویچه کاشته شد. برای اندازه گیری ویژگیهای فیزیکی خاک به فواصل 100 متری در طول جویچه و در دو عمق 33-0و66-33 سانتی متری نمونه های خاک تهیه شد. شدت جریان ورودی و خروجی با استفاده از فلوم wsc تعیین و معادلات نفوذ از روش ورودی و خروجی به دست آمد. بررسی ها نشان داد که راندمان کاربرد آب در مزرعه 12/52 درصد، راندمان نیاز آبی 100 درصد، نسبت تلفات عمقی 48/0 و رواناب به دلیل بسته بودن انتهای جویچه ها وجود نداشت. عمق آب زهکشی واقعی 05/5 سانتی متر، تقریباً دو برابر عمق آب زهکشی مجاز 85/2 سانتی متر به دست آمد

Keywords:

راندمان آبیاری , آبیاری جویچه ای , زهکشی