تأثیر بقایای گیاهی یونجه با و بدون گچ و سولفات آلومینیوم بر خصوصیات فیزیکی یک خاک سدیمی واقع در استان همدان

بمنظور بررسی تأثیر مقادیر مختلف بقایای گیاهی یونجه (صفر، 5/2 و 5 درصد) همراه و بدون گچ و سولفات آلومینیوم بر ویژگی های فیزیکی یک خاک سدیمی آزمایشی گلخانه ای با 9 تیمار و 3 تکرار در قالب طرح کاملاً تصادفی به اجرا در آمد. پس از اعمال تیمارها و خوابانیدن نمونه ها به مدت چهارماه ویژگی های فیزیکی خاک شامل میانگین وزنی قطر خاکدانه ها، مقدار رس قابل انتشار، هدایت هیدرولیکی و مقدار آب قابل استفاده گیاه در فواصل زمانی دو و چهارماه اندازه گیری شد. نتایج اندازه گیری ها نشان داد که چهار ماه پس از اعمال تیمارهای مختلف، تیمار حاوی سولفات آلومینیوم و گچ توأم با 5 درصد بقایای یونجه باعث افزایش معنی دار میانگین وزنی قطر خاکدانه ها، افزایش هدایت هیدرولیکی و مقدار آب قابل استفاده گیاه شدند. دو ماه پس از اعمال تیمارها، خاکدانه های با قطر 250 تا 500 میکرون و چهارماه پس از اعمال تیمارها خاکدانه های با قطر 500 تا 1000 میکرون افزایش چشمگیری نسبت به تیمار شاهد نشان دادند. تأثیر تیمارهای سولفات آلومینیوم و گچ توأم با 5 درصد بقایای گیاهی یونجه بر مقدار آب قابل استفاده گیاه حداکثر بود و این تیمار ها بترتیب این ویژگی را به مقدار 28/30 و 50/25 درصد نسبت به تیمار شاهد افزایش دادند. مؤثرترین تیمارها در افزایش هدایت هیدرولیکی بترتیب تیمارهای سولفات آلومینیوم و گچ توأم با 5 درصد بقایای یونجه بود که تفاوت این دو تیمار در افزایش این ویژگی معنی دار گردید. نتایج این تحقیق نشان دهنده نقش و اهمیت ماده آلی همراه با ترکیبات کلسیم دار و اسیدزا در اصلاح و بهسازی خاک های سدیمی است

Keywords:

خاک سدیمی , سولفات آلومینیوم , میانگین وزنی قطر خاک دانه , مقدار رس قابل انتشار , مواد آلی