تاثیر عوامل فرهنگی بر توسعه گردشگری سالمندان

امروزه کلان شهرهای ایران مرحله انتقال ساختار سنی جمعیت از جوانی به سالخوردگی را تجربه می کنند به گونه ای که رشد سریع جمعیت سالمندی به مسئله ای بزرگ برای دولت و سیاست گذاران تبدیل شده است بنابراین مقوله رفاه، کیفیت زندگی و اوقات فراغت و گردشگری سالمندان از اهمیت بسزایی برخوردار است جهت توسعه این امر، مستلزم فراهم کردن زیرساخت های فرهنگی خواهیم بود لذا این پژوهش قصد دارد به شناسایی تاثیر عوامل مختلف فرهنگی بر توسعه گردشگری سالمندان بپردازد. این پژوهش به روش توصیفی – پیمایشی انجام گرفته است جامعه آماری این پژوهش را کارشناسان و متخصصان و کارشناسان ارشد گردشگری و جهانگردی و مدیریت و برنامه ریزی فرهنگی شهرداری و سازمان میراث فرهنگی و گردشگری تشکیل دادند. حجم نمونه آماری با استفاده از فرمول کوکران برابر ۲۰۰ نفر برآورد گردید اما ۱۳۲ نفر به پرسشنامه پاسخ دادند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته بود که روایی صوری، محتوایی و سازه آن تایید و پایایی ابزار بالاتر از ۸/۰ برآورد گردید. تجزیه وتحلیل در دو سطح توصیفی و استنباطی استفاده از آمارهای فراوانی انحراف معیار، تحلیل واریانس، تی، ورگرسیون بوده است. نتایج نشان داد میانگین تاثیر عوامل فرهنگی اثرگذار در توسعه گردشگری سالمندان بیشتر از متوسط ارزیابی شد و همچنین عامل فرهنگ و سیاست گذاری های فرهنگی بیشترین تاثیر را در بین عوامل فرهنگی موثر بر توسعه گردشگری سالمندان دارند.

Keywords:

عوامل فرهنگی , توسعه گردشگری , سالمندان , فرهنگ , سیاست گذاری های فرهنگی.