اثربخشی درمان مبتنی بر کارآمدی هیجانی برخستگی ذهنی و جسمی مردان دارای سوء مصرف مواد بستری در مرکز ماده ۱۶ اصفهان

هدف: این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر کارآمدی هیجانی برخستگی ذهنی و جسمی مردان دارای سوء مصرف مواد بستری در مرکز ماده ۱۶ انجام گرفت.روش: روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه مردان دارای سوء مصرف بستری در کمپ ماده ۱۶ اصفهان در سال ۱۳۹۸ بودند. به این ترتیب ۳۰ نفر از مردان دارای سوء مصرف مواد، به شکل تصادفی در دسترس که از ملاک های ورود و خروج برخودار بودند انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و گروه کنترل جایگزین شدند (هر گروه ۱۵ نفر). آزمودنی ها قبل و بعد از مداخله به ابزار پژوهش شامل پرسشنامه خستگی ذهنی و جسمی پاسخ دادند. آزمودنی های گروه آزمایش به مدت ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای تحت درمان مبتنی بر کارآمدی هیجانی قرار گرفتند اما گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد.یافته ها: داده ها در دو سطح توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و سطح استنباطی (تحلیل کواریانس چندمتغیره) تحلیل شد. نتایج حاکی از کاهش معنادار میانگین خستگی ذهنی و جسمی در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل بود .(p≤۰/۰۵)نتیجه گیری: بنابر یافته های پژوهش، میتوان برای کاهش خستگی ذهنی و جسمی مردان دارای سوء مصرف مواد ، از درمان مبتنی بر کارآمدی هیجانی سود جست.

Keywords:

خستگی , سوء مصرف مواد , درمان مبتنی بر کارآمدی هیجانی.