تعیین رابطه استفاده از شبکه های مجازی بر روابط خانواده در شهر تهران در دوران اپیدمی کرونا

مقدمه: در دنیای امروز، فضای مجازی دارای نقش بسیار مهم و تاثیر گذاری در دنیای دیجیتال و روابط خانوادگی و اجتماعی افراد است وگستره و دسترسی مردم به فضای مجازی، به سرعت در حال رشد می باشد. هدف: پژوهش حاضر با هدف مطالعه تعیین رابطه استفاده از شبکه های مجازی بر روابط خانواده در دو گروه خانواده های دارای فرزند و بدون فرزند شهر تهران انجام گرفت. روش: روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع پیمایشی می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه مردان و زنان متاهل ساکن شهر تهران است که از فضای مجازی استفاده می کنند. از این میان تعداد ۳۸۴ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند که در دو گروه بدون فرزند و دارای فرزند بطور مساوی تقسیم شدند. سپس با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته روابط خانواده در آزمودنی ها مورد بررسی قرار گرفته و داده های پژوهش با استفاده از آزمون t مستقل و ضریب همبستگی پیرسون بدست آمد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد استفاده از فضای مجازی در خانواده های دارای فرزند، موجب افزایش رضایت زناشویی، سازگاری، و در خانواده های بدون فرزند موجب کاهش رضایت زناشویی می گردد. همچنین نمره زوجین دارای فرزند در متغیرهای روابط زناشویی نسبت به گروه بدون فرزند، بالاتر بود. نتیجه گیری: این پزوهش نشان داد آموزش نحوه استفاده از فضای مجازی و غنی سازی فضای مجازی جهت استفاده متاهلین در تقویت متغیرهای روابط زناشویی ضروری بنظر می رسد.

Keywords:

فضای مجازی , شبکه های اجتماعی , روابط خانواده , رضایت زناشویی