تاثیر منابع قدرت و بوروکرات مداری در پیش بینی فرسودگی شغلی (موردمطالعه: کارمندان اداره امور مالیاتی شیراز)

فرسودگی شغلی از عوامل موثر در کاهش کارایی، از دست رفتن نیروی انسانی و ایجاد عوارض جسمانی و روانی کارکنان سازمانی است. با توجه به اهمیت نقش منابع انسانی هر سازمان، این پژوهش با هدف تبیین فرسودگی شغلی کارکنان و مدیران اداره امور مالیاتی شهر شیراز براساس گرایش به بوروکراسی و منابع قدرت صورت پذیرفته است. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی رگرسیون و به صورت کمی انجام شده است. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه کارکنان و مدیران اداره امور مالیاتی شهر شیراز تشکیل می دهند و ۱۲۰ نفر به عنوان حجم نمونه آماری در نظر گرفته شده است. به منظور جمع آوری داده ها از سه پرسشنامه استاندارد فرسودگی شغلی مسلش (۱۹۸۱)، پرسشنامه گرایش به بوروکراسی دوبرین (۱۹۸۷) و پرسشنامه منابع قدرت شرایخیم و هینکین (۱۹۸۹) استفاده شد. نتایج پژوهش حاضر مبین آن است که بین شاخص گرایش به بوروکراسی با فرسودگی شغلی رابطه به صورت منفی و معکوس وجود دارد و همچنین تصدی سطوح مختلف قدرت سازمانی نمی تواند فرسودگی شغلی را تبیین نماید. تجزیه وتحلیل ها نشان داد که شیوه های ارزیابی منابع انسانی در سازمان نقش کلیدی در تعدیل تنش های تجربه شده در محیط کار را دارد. لذا حرکت سازمان به سمت بوروکراسی می تواند در کاهش فرسودگی شغلی کارکنان و مدیران اداره امور مالیاتی شهر شیراز و افزایش کیفیت خدمات و بهره وری سازمان موثر باشد.

Keywords:

فرسودگی شغلی , گرایش به بوروکراسی , منابع قدرت