حضور قلب در نماز و تشویق دانش آموزان به نماز جماعت در مدرسه

نماز از ارکان متعالی و از رشته های مستحکم ارتباطی میان صانع و صنع در دین مبین اسلام است. ارتباط اهل راز با خداوند، از خود دور شدن و به خداوند نزدیک شدن، همه و همه با انجام مراسم ویژه ای به نام نماز امکان پذیر است. اگر انسان بداند نماز چیست، آثار و نقش آن در زندگی بشری چگونه است، تفاوت انسان نماز گزار با انسان کاهل یا تارک نماز چیست، و نیز بداند که انسان می تواند هویت اصلی خویش را در ارتباط با معبود منسجم و آن را دریافت کند، غفلت از نماز را یک خسران مادی و معنوی می داند. نمازگزار خود را در دنیا بدون تکلیف و سرگردان نمی داند و با اندیشه در اهداف زندگی، مشغول برنامه ریزی برای آینده می شود. اعتقاد به خداوند را به عنوان حلال مشکلات برای رسیدن به آرامش در بحران می داند و آن را تجربه و درک می کند. از سوی دیگر بی توجهی به نماز از سوی محیط و نیز خود فرد، روح طغیان گر و عصیان گر را تقویت می کند و سهل انگاری در دیگر امور را نیز خوب می داند. زمانی که نوجوانان در معرض یادگیری و آموزش احکام و عبادات قرار دارند، لازم است از قبل برای این موضوع زمینه سازی شود تا همراه با آموزش، احساس خوشایندی در آنها ایجاد گردد و به این ترتیب، نتیجه ای مطلوب به بار آورد. یکی از زمینه هایی که آن ها می توانند به خوبی در آن آموزش ببینند مدرسه می باشد، چرا که معلمان و عوامل اجرایی مدرسه می توانند الگوهای مناسبی در این امر باشند.

Keywords:

دانش آموز , نماز , آموزش و پرورش , مدرسه.