تبیین نظری پویش آرزوهای تهران

دغدغه اصلی پویش آرزوهای تهران و به عبارتی نقطه آغاز شکلگیری۵ ایده این پویش به این مسئله برمیگردد که علیرغم تلاشهای فراوانی که در جهت جلب مشارکت مردم در سطوح مختلف تصمیمگیری شهری در سالهای اخیر انجام شده است، همچنان با فقدان راهکارهای عملی واقعی در این حوزه مواجه هستیم و وضعیت مشارکت شهروندان در امور شهری کلانشهر تهران بسیار کمرنگ است و یکی از مقولاتی که به طرز عجیبی در بحث علتیابی این نرخ پایین مشارکت خودنمایی میکند ضعف اعتماد اجتماعی است. به عبارت بهتر، ایده راه اندازی پویش آرزوهای تهران در پاسخ به شرایط مسئلهدار۵ یاد شده مطرح شده و مدعی است که این پویش میتواند در ترمیم اعتماد شهروندان به مدیریت شهر و نیز تقویت مشارکتهای شهروندی در امور شهری نقش موثری ایفا کند. ادعای فوق از پشتوانهای تجربی و نظری نیرومندی برخوردار است که میتواند ارتباط یاد شده میان مفاهیم پویش از یکسو و اعتماد و مشارکت اجتماعی از سوی دیگر را تبیین نماید. در همین راستا، در مطالعه حاضر در قالب یک چارچوب نظری که از تلفیق یک رویکرد اصلی (حکمروایی خوب شهری) و دو رویکرد فرعی (حکمروایی شبکه ای و محله محوری) ساخته شده است، به تبیین پویش آرزوهای تهران پرداخته شده است. نتیجه این بررسی حاکی از آن است که حکمروایی شهری درتهران با چالشهایی اساسی رو به رو است که از مهمترین۵ آن میتوان به »ضعف مکانیسم های مشارکتمحور «، »انحراف از وظایف اصلی«، »فقدان شفافیت«، »ضعف اثربخشی« و »ضعف اعتماد عمومی« اشاره نمود. در چنین وضعیتی، پویش آرزوهای تهران به عنوان پاسخی به ضعف حکمروایی شهری در کلانشهر تهران مورد توجه قرار میگیرد، پویشی که مشخصا۰ در سه مورد از چالشهای حکمروایی شهری تهران، یعنی ضعف مکانیسمهای مشارکت محور، فقدان شفافیت و ضعف اعتماد عمومی، از پتانسیل بالایی برای ایجاد تغییر برخوردار است.

Keywords:

کمپین , پویش اجتماعی , آرزوهای تهران , حکمروایی خوب شهری , مشارکت اجتماعی