بهبود رفتار شهروندی سازمانی کارکنان در پرتو سبک رهبری مدیران

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ی سبک رهبری اخلاقی مدیران با رفتار شهروندی سازمانی کارکنان دانشگاه بوعلی سینا در سال تحصیلی -۱۴۰۰ ۱۳۹۹ انجام شده است. از روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کارکنان دانشگاه بوعلی سینا به تعداد ۶۰۹ نفر بود که از این تعداد ۲۴۲ نفر بر اساس جدول کرجسی و مورگان و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای مورد بررسی قرار گرفتند. جهت گرد آوری داده ها از دو پرسشنامه رهبری اخلاقی کالشون((۲۰۱۱ و رفتار شهروندی سازمانی اورگان و کانوسکی (۱۹۹۶) استفاده گردید. در این پژوهش برای تعیین روایی پرسشنامه ها از روش روایی محتوایی استفاده شد. برای سنجش پایایی پرسشنامه ها نیز ضریب آلفای کرونباخ به کار گرفته شد. ضریب پایایی محاسبه شده برای دو پرسشنامه رهبری اخلاقی و رفتار شهروندی سازمانی به ترتیب ۰/۸۷۱ و ۰/۸۰۱ برآورد گردید. برای تجزیه و تحلیل یافته های پژوهش از آزمون Tتک گروهی ، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که وضعیت استفاده از سبک رهبری اخلاقی توسط مدیران دانشگاه بوعلی سینا بالاتر از حد متوسط است هم چنین وضعیت رفتار شهروندی سازمانی کارکنان دانشگاه بوعلی سینا بالاتر از سطح متوسط بود. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین سبک رهبری اخلاقی مدیران و رفتار شهروندی سازمانی کارکنان همبستگی مثبت و معناداری ( (r=۰/۵۱۲ وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که از بین مولفه های سبک رهبری اخلاقی مولفه های انصاف، رهنمود های اخلاقی و تسهیم قدرت، توان پیش بینی رفتار شهروندی سازمانی کارکنان را دارند.

Keywords:

رهبری اخلاقی , رفتار شهروندی سازمانی , کارکنان دانشگاه بوعلی سینا.