وضعیت توسعه فردی اعضا هیات علمی دانشگاه بوعلی سینا

در شرایط کنونی از عمده ترین چالشهای آموزش عالی توسعه کمی و کیفی اعضا هیات علمی است. هدف از این پژوهش، بررسی وضعیت توسعه فردی اعضا هیات علمی دانشگاه بوعلی سینا بود. پژوهش حاضر از لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ شیوه گردآوری و تحلیل دادهها، جزء پژوهشهای توصیفی از نوع پیمایشی ا ست. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه اعضا هیات علمی دانشگاه بوعلی سینا در سال تحصیلی ۹۹ - ۱۴۰۰ به تعداد ۴۲۸ نفر بود. حجم نمونه با ا ستفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی و بر ا ساس فرمول کوکران ۲۰۳ آزمودنی انتخاب گردید. ابزار پژوهش پرسشنامه تو سعه فردی قربانیان) ۱۳۹۸ ( با پایایی ۹۰۶ / ۰ محاسبه و دادههای پژوهش با استفاده از نرم افزار spss تجزیه و تحلیل گردیده است. روایی محتوایی و صوری پرسشنامه مورد تایید اساتید مدیریت قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل دادهها از آمار توصیفی و آمار استنباطی استفاده شده است. نتایج پژوهش حاکی از آن بود که وضعیت توسعه فردی اعضا هیات علمی دانشگاه بوعلی سینا نسبتا مطلوب و بالاتر از حد متوسط(۳) است

Keywords:

توسعه فردی , اعضا هیات علمی , دانشگاه بوعلی سینا.