بررسی رابطه بین بهزیستی روانشناختی و آلکسی تیمیا با تاب آوری و افکار خودکشی در افراد وابسته به مواد و افراد عادی در شهر یاسوج

هدف اساسی پژوهش بررسی رابطه بین بهزیستی روانشناختی و آلکسی تیمیا با تاب آوری و افکار خودکشی در افراد وابسته به مواد و افراد عادی در شهر یاسوج می باشد. کل نمونه این پژوهش تعدادی از افراد وابسته به مواد و افراد عادی شهر یاسوج می با شد که به روش نمونه گیری خو شه ای تعداد ۱۵۰ نفر از آنها به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار مورد ا ستفاده در این تحقیق شامل چهار پرسشنامه آلکسی تیمیای تورنتو (TAS) ، پرسشنامه بهزیستی روان شناختی ریف، پرسشنامه ی تاب آوری کانر و دیویدسون و پرسشنامه افکار خودکشی بک بوده است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی از نظر ماهیت توصیفی بوده که جامعه آماری آن را تعدادی از افراد وابسته به مواد و افراد عادی در شهر یاسوج تشکیل می دهد. یافته ها و نتایج پژوهش نشان داد که مدل این تحقیق ۵۶/۱ درصد (R۲ =۰/۵۶۱) از تغییرات خودکشی و ۳۱/۳ درصد (R۲ =۰/۳۱۳) از تغییرات آلکسی تیمیا و ۸۶/۳ درصد (R۲ =۰/۴۸۱) از تغییرات تاب آوری و همچنین ۴۳/۹ درصد (R۲ =۰/۴۳۹) از تغییرات خودکشی را می تواند پیش بینی کند. در مجموع نتایج پژوهش حاکی از آن بود که کلیه متغیرهای تحقیق در سطح %۹۹ دارای رابطه معنی داری با یکدیگر می باشند. این ارتباط ها به گونه ای بود که نشان داد بهزیستی روانشناختی با آلکسی تیمیا و خودکشی دارای ارتباط منفی و با تاب آوری ارتباط مثبت دارد این به این معنا می باشد که بهبود میزان بهزیستی روانشناختی باعث کاهش آلکسی تیمیا و خودکشی و بهبود آن باعث ارتقا تاب آوری می گردد. همچنین این نتایج نشان داد آلکسی تیما با تاب آوری رابطه منفی و با خودکشی رابطه مثبت دارد یعنی با افزایش آلکسی تیمیا تاب آوری کاهش و خودکشی افزایش می یابد. در نهایت نتایج همبستگی پیرسون نشان داد خودکشی و تاب آوری دارای رابطه منفی با همدیگر می باشند و تاثیر عکس بر همدیگر می گذارند.

Keywords:

الکسی تیمیا , بهزیستی روان شناختی , تاب آوری , افکار خودکشی و معتادان.