مدل ساختاری رابطه نیازهای اساسی روانشناختی و خودکارآمدی

پژوهش حاضر با هدف بررسی مدل ساختاری رابطه نیازهای اساسی روان شناختی و خودکارآمدی انجام شد. روش پژوهش توصیفی-همبستگی بود. شرکت کنندگان پژوهش شامل ۲۹۳ دانشجوی تحصیلات تکمیلی دانشگاه شیراز ۸۵) زن و ۲۰۸ مرد) بود که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحلهای انتخاب شدند. به منظور سنجش متغیرهای پژوهش، مقیاس ارضای نیازهای روانشناختی (گانیه، (۲۰۰۳ و پرسشنامه خودکارآمدی (موریس، (۲۰۰۱ بکار گرفته شد. تجزیه و تحلیل داده ها با روش آماری مدل سازی معادلات ساختاری و با استفاده از نرم افزار AMOS نشان داد که مدل پژوهش از برازش مناسبی برخوردار است. نتایج نشانگر آن بود که ارضای نیاز به خودپیروی به نحو مستقیم و مثبت بر خودکارآمدی تاثیر دارد. به این صورت که ارضای نیازهای اساسی روان شناختی می تواند خودکارآمدی را پیشبینی کند.

Keywords:

نیازهای اساسی , روانشناختی , خودکارآمدی.