اثربخشی تدریس معکوس بر اضطراب ریاضی و عملکرد ریاضی دانش آموزان پایه پنجم شهرستان کبودرآهنگ

در این تحقیق به تعیین تاثیر تدریس معکوس روی اضطراب ریاضی دانش آموزان و هم چنین عملکرد ریاضی آنان پرداخته شد. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه دانش آموزان دختر پایه پنجم شهرستان کبودرآهنگ بود که در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰در این پایه مشغول تحصیل بودند. روش انتخاب نمونه آماری چند مرحله ای تصادفی بود به طوری که از دو مدرسه همجوار در یک منطقه از شهر کبودرآهنگ که به صورت تصادفی انتخاب شده بودند مدرسه اول (گروه کنترل) به عنوان انجام تدریس سنتی و مدرسه دوم(گروه ازمایش) به عنوان انجام تدریس معکوس که به صورت تصادفی بود انتخاب شدند. مدرسه اول با ۲۹ نفر دانش آموز به عنوان گروه کنترل و مدرسه دوم با ۲۸ نفر دانش آموز به عنوان گروه آزمایش انتخاب شدند. در این پژوهش برای سنجش اضطراب ریاضی آزمودنی ها از “مقیاس ریاضی برای کودکان((MARS-R استفاده شد و برای بررسی عملکرد درس ریاضی نیز از آزمون عملکرد تحصیلی به صورت مسئله های ریاضی در سطوح مختلف حیطه شناختی استفاده شد. تدریس معکوس هر هفته ۴جلسه واحد درسی ریاضی کلاس پنجم ابتدایی بود که درهفته ۲ جلسه تدریس معکوس در منزل انجام گرفت و در ۲جلسه حل تمرینات در کلاس صورت گرفت. تدریس فصل اعشار پایه پنجم کتاب ریاضی در ۶هفته با ۱۹جلسه تدریس انجام گرفت. نتایج حاصل از آزمون t-testنشان داد عملکرد ریاضی دانش آموزان کلاس معکوس نسبت به دانش آموزان کلاس سنتی افزایش داشته است. هم چنین نتایج نشان داد اضطراب ریاضی در کلاس معکوس نسبت به کلاس سنتی کاهش چشمگیری داشته است.

Keywords:

تدریس معکوس , اضطراب ریاضی , دانش آموزان ابتدایی , عملکرد ریاضی , پایه پنجم