تاثیر روش مفهومی، حرکتی و ترکیبی بر یادگیری مهارت دریافت والیبال در دانش آموزان با سبک شناختی متفاوت

یادگیری مهارت حرکتی را بایستی بعنوان مجموعه ای از فرایندهای درونی به همراه تمرین و تجربه در نظرگرفت که منجر به تغیراتی نسبتا در توانایی رفتار حرکتی ماهرانه می شود. توانایی به این معنی ا ست که پس از اینکه مهارتی آموخته شد، پتان سیل یا احتمال به نمایش در آوردن اجرای ماهرانه مهارت نسبتا بالا میرود. پژوهش پیش رو با هدف بررسی تاثیر روش مفهومی، حرکتی و ترکیبی بر یادگیری مهارت دریافت والیبال در دانش آموزان با سبک شناختی متفاوت در دو دور تحصیلی، دوره ابتدایی دور دوم و دوره اول متوسطه شهرستان الیگودرز انجام گرفت. روش پژوهش نیمه تجربی و با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. در این پژوهش جامعه آماری شامل دانش آموزان ۱۱-۱۵ساله، شهرستان الیگودرز بودند که از میان تعداد ۶۰ نفر دانش آموز به صورت در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شده و به صورت تصادفی در گروه های (مفهومی، حرکتی و ترکیبی)در دوره آموزشی شرکت کردند. از آزمونهای گروهی شکلهای نهفته ویتکین((۱۹۷۱ برای ت شخیص سبکهای شناختی (واب سته یا ناب سته به زمینه بودن) و آزمون را سل لانگ برای دریافت والیبال ا ستفاده شد. برای تحلیل آماری آزمون تحلیل کواریانس مورد استفاده قرار گرفت. با توجه به یافته های پژوهش دانش آموزان ی که دارای سبک شناختی نابسته به زمینه بودند از یادگیری بهتری نسبت به دانش آموزان ی از سبک شناختی وابسته به زمینه برخوردار بودند.گرچه نابسته به زمینه بودن ملاک و معیار ا صلی برای یادگیری نوآموزان و دانش آموزان شناخته ن شد بلکه یافته ها این فر ضیه را به تایید ر ساندند که وابسته به زمینه بودن نیزملاکی برای یادگیری کمتر نسبت به سبک شناختی نابسته به زمینه نیست.

Keywords:

روش مفهومی , روش حرکتی , روش ترکیبی , مهارت و یادگیری حرکتی.