مقایسه روش های زمین آمار کریجینگ و کوکریجینگ در تهیه نقشه های بیواقلیمی بارندگی در استان لرستان

امروزه تهیه نقشه های دقیق بارندگی برای کاربردهای کشاورزی، علوم و منابع آب، طرح های آبیاری و زیست شناسی مورد نیاز است. در این تحقیق به منظور تهیه نقشه های هفت متغیر بیواقلیمی بارندگی دو روش درونیابی کریجینگ و کوکریجینگ در استان لرستان مورد بررسی قرار گرفت. داده های بلند مدت اقلیمی ۴۹ ایستگاه هواشناسی استان لرستان مورد استفاده قرار گرفت. برای ارزیابی و صحت درونیابی از ارزیابی متقابل استفاده شد، همچنین از دو شاخص ریشه میانگین مربعات خطا (RMSE) و ریشه دوم میانگین استاندارد شده خطا (RMSSE) برای انتخاب بهترین روش درون یابی استفاده شد. براساس نتایج، بدلیل خطای کمتر مقادیر این دو شاخص و همبستگی مکانی ضعیف هفت متغیر بیواقلیمی با ارتفاع، روش کریجینگ به عنوان بهترین روش درون یابی برای ترسیم نقشه های هفت متغیر بیواقلیمی بارندگی بدست آمد. نتایج این تحقیق نشان داد متغیر کمکی ارتفاع می تواند نقش مهمی را در ایجاد نقشه های دقیق بیواقلیمی ایفا کند.

Keywords:

ارتفاع , کریجینگ , کوکریجینگ , بیواقلیمی