تحلیل و تبیین مولفه های موثر بین سرمایه اجتماعی و اخلاق شهروندی با رویکرد پدافند غیر عامل (نمونه موردی: منطقه ۴ شهر شیراز)

پدافند غیرعامل به اقدام هایی اشاره دارد که برای برقراری امنیت از تجهیزات و تسلیحات نظامی استفاده نمی نماید بلکه در این رویکرد تلاش می شود منابع، امکانات و زیرساخت های اساسی کشور به سمت بهره گیری مناسب دفاعی هدایت شوند تا به برقراری امنیت ملی کمک نمایند . در این پژوهش سرمایه اجتماعی در ارتباط با اخلاق شهروندی در نظر گرفته شده و به دنبال بررسی جایگاه این ارتباط در پدافند غیر عامل می باشد. لذا به روش توصیفی – تحلیلی سرمایه اجتماعی در ارتباط با اخلاق شهروندی را یکی از ساز و کارهای مرتبط با پدافند غیر عامل شناختیم. شهروندان منطقه ۴ شیراز در سنین ۲۰ – ۵۰ ساله نمونه موردی در این پژوهش می باشد. طبق یافته های آماری – تحلیلی سرمایه اجتماعی و پای بندی به قواعد اخلاق شهروندی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. هرچقدر که میزان سرمایه اجتماعی فرد افزایش یابد، میزان پایبندی به اخلاق و قواعد شهروندی نیز در او افزایش خواهد یافت. از یافته های این پژوهش جهت تقویت شاخص های سرمایه اجتماعی به منظور بهره گیری در پدافند غیر عامل جهت برقراری امنیت ملی پیشنهاد می گردد.

Keywords:

پدافند غیر عامل , سرمایه اجتماعی , اخلاق شهروندی , منطقه ۴ شیراز.