بررسی اثر هم افزایی نانوذرات نقره و آنتی بیوتیک استرپتومایسین بر بیان ژن جزء MexX دستگاه افلاکس پمپ در سویه های سودوموناس آئروژینوزای مقاوم به دارو

مقدمه: سودوموناس آئروژینوزا یکی از عوامل مهم عفونت زا در انسان است که به سبب مقاوم شدن به انواع آنتی بیوتیک ها، کنترل عفونت ناشی از آن در بیمارستان ها دشوار است. سامانه های پمپ افلاکس نقش مهمی در مقاومت دارویی این باکتری به انواع آنتی بیوتیک ها دارند. هدف این مطالعه، تعیین اثر هم افزایی ضدمیکروبی نانوذرات نقره و آنتی بیوتیک استرپتومایسین روی بیان ژن MexX است. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی– توصیفی، ۴۹ نمونه از ۱۱ آزمایشگاه تشخیص طبی مشهد طی سال های ۱۳۹۹-۱۳۹۸ جمع آوری شد. پس از تیماردهی باکتری های دارای مقاومت چنددارویی با مواد مهارکننده، از روش میکرودایلوشن و فن Real time-PCR به ترتیب برای تعیین رقت اثربخش نانوذرات نقره و پروبیوتیک بر بیان ژن MexX باکتری مولد آن استفاده گردید. یافته ها: همه ۴۹ نمونه جمع آوری شده سودوموناس آئروژینوزا تایید هویت شدند. همه سویه ها ژن MexX داشتند و همه آن ها به بیش از دو آنتی بیوتیک مقاوم بودند. نتایج MIC و بیان ژن MexX نشان داد که کمینه غلظت بازدارندگی در روش رقت در آگار برای نانوذرات نقره تا رقت۵۰۰ میکروگرم بر میلی لیتر بود. ارزیابی اثر هم افزایی نانوذرات نقره به همراه آنتی بیوتیک استرپتومایسین نشان داد که پلیت های حاوی دیسک آنتی بیوتیک استرپتومایسین به همراه نانوذرات نقره با رقت ۲۵۰ میکروگرم بر میلی لیتر سبب ایجاد هاله عدم رشد مطابق با استاندارد CLSI میشود. نانوذرات نقره با هم افزایی استرپتومایسین تاثیر بیشتری در مهار رشد باکتری داشت و میزان این تاثیر نسبت به اثر نانوذرات نقره بیشتر است (P>۰.۰۵) بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان داد که نانوذرات نقره و استرپتومایسین فعالیت مهاری و آنتی باکتریال برای کاهش عملکرد پمپ افلاکس MexXY-OprM در باکتری سودوموناس آئروژینوزا دارند (P>۰.۰۵).  

Keywords:

Iran , MexXY-OprM , Multidrug resistance , Nanomaterials , Pseudomonas , MexXY-OprM , سودوموناس , مقاومت چنددارویی , نانومواد , ایران