بررسی نشانگرهای زیستی سیتوژنتیک در پرتوگیری شغلی پرتوکاران پزشکی از دوزهای کم تابش یونیزان: یک مطالعه مروری
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 212
This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_FEYZ-26-2_012
تاریخ نمایه سازی: 16 خرداد 1401
Abstract:
سابقه و هدف: پرتوهای یونیزان نقش مهمی را در تشخیص و درمان پزشکی ایفا می کنند. با این حال ممکن است اثرات نامطلوبی بر سلامت انسان ها داشته باشد. بنابراین رعایت اصول حفاظت در کاهش این اثرات نامطلوب موثر واقع شود. هدف از مطالعه ی حاضر، بررسی مطالعاتی است که تابش گیری شغلی از دوزهای کم پرتوهای یونیزان را در پرتوکاران پزشکی با استفاده از دو نشانگر زیستی سیتوژنتیک استاندارد مورد ارزیابی قرار داده اند.
مواد و روش ها: در این مطالعه ابتدا به خلاصه ای از مطالعات انجام شده در سال های اخیر در ارتباط با پرتوکاران پزشکی که تحت تابش گیری شغلی از پرتوهای یونیزان قرار دارند، اشاره و در ادامه به مقایسه نتایج این مقالات و بررسی عوامل مخدوشگر پرداخته شده است.
نتایج: اکثریت این مطالعات بیان نموده اند که پرتوگیری مزمن از دوزهای کم از پرتوهای یونیزان سبب افزایش انحرافات کروموزومی و میکرونوکلئید در پرتوکاران پزشکی در مقایسه با گروه کنترل می شود، اگرچه در این بین نتایج متناقضی هم وجود دارد که باید مورد توجه قرار گیرد. از سوی دیگر، علاوه بر دوز تجمعی دریافتی افراد و سال های اشتغال پرتوکاری، عوامل مختلف دیگری ازجمله: سن، جنس، مصرف سیگار و یا حتی رژیم های غذایی خاص نیز می تواند بر این آسیب ها اثرگذار باشد.
نتیجه گیری: باتوجه به گسترش استفاده از پرتوهای یونیزان در حوزه ی پزشکی، وضعیت حفاظت از پرتوکاران امری مهم و جدی است. بنابراین به نظر می رسد نظارت مستمر بیولوژیکی در کنار رعایت پروتکل های استاندارد حفاظت از پرتوکاران ضروری می باشد.
Keywords:
Authors
سیده نسیبه موسوی کیا
Faculty of Medicine, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, I.R. Iran.
محمد تقی بحرینی طوسی
Medical Physics Research Center, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, I.R. Iran.
سارا خادمی
گروه تکنولوژی پرتوشناسی، دانشکده علوم پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
حسین عظیمیان
Medical Physics Research Center, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, I.R. Iran.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :