نمود و تلویحات ایدئولوژیک آن در ترجمه با رویکرد تحلیل گفتمان انتقادی

بیشتر پژوهش های انجام شده درباره ترجمه، از رویکرد تحلیل گفتمان انتقادی بهره می­گیرند که تولیدات و تفسیرهای گفتمانی را با ایدئولوژی حاکم بر جامعه مرتبط می­داند. آن چه در نگاه نخست اشتباه ترجمه شده (حذف، اضافه، جابه جاشده و به طور کلی ساخت شکنی شده) در واقع ساختار، فرآیندها، هنجارها و محدودیت­های اجتماعی سیاسی مشخصی را برجسته می کند که ترجمه ­ها تحت آن ها تولید و دریافت می­شوند. بنابراین نقد ترجمه به آشکار کردن و نقد رفتارها و روابط اجتماعی سیاسی کمک می کند (Schaffner, ۲۰۰۴, p.۱۲۴). این برجسته ­سازی­هاوحاشیه­ رانی­ ها سازوکار مشترک حاکم بر کردار­ها و رفتارهای گفتمان سیاسی است که در سطح جمله و بالاتر از آن عمل می­کند و شیوه­ای است برای حفظ و استمرار قدرت (Soltani, ۲۰۰۴, p. ۱۷۱). هدف پژوهش، بررسی تغییرات نمود در ترجمه و امکان تلویحات ایدئولوژیکی فرآورده این تغییرات از سوی مترجم است. پژوهش حاضر از نوع توصیفی-تحلیلی و اسنادی و نقد مقابله­ای بوده و با الگوگیری از مدل سه­ وجهی فرحزاد (Farahzad, ۲۰۱۲) که ترکیبی از تحلیل گفتمان انتقادی، راهکارهای ترجمه ­ای و بینامتنیت در سطح متنی انجام شده ­است. در این پژوهش هر جمله زبان پیشین با معادل آن در زبان پسین یک به یک به لحاظ نمود مقایسه شدند. در بررسی نمود از زندگینامه سه چهره سرشناس سیاسی (اوباما، کلینتون و بوتو) استفاده شد که هر کدام از منظر قدرت حاکم بر جامعه ایران جایگاه اجتماعی-سیاسی خاصی دارند. بررسی سابقه سیاسی در خصوص برخی ازاین چهره ­ها حاکی ازموضع گیری های دولت ایران بر علیه ایشان وتاثیر این موضع­ گیری­ها دربازنمایی رویدادها و نمایش ایدئولوژیکی آن درجامعه بوده که تاثیرات آن برترجمه غیرقابل ­انکار می ­نماید. به اعتقاد نگارنده تلویحات ایدئولوژیکی حاصل از زمان نمود در این آثار ترجمه شده در تلاش برای نشان دادن چهره خاصی از فرد است.

Keywords:

تغییر نمود , نقد ترجمه , تحلیل گفتمان انتقادی , ایدئولوژی , قدرت