نقش آموزش ترغیبی و کمال گرایی در خود نظم جویی تحصیلی دانش آموزان

اهداف: پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش آموزش ترغیبی و کمال گرایی در خود نظم جویی تحصیلی دانش آموزان انجام شد.مواد و روش ها: روش پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل ۱۵۰۰ نفر دانش آموز دختر و پسر متوسطه دوم شهر مهرستان (سیستان و بلوچستان) در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۳۹۸ بودند؛ که تعداد ۳۰۳ نفر به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسش نامه ۴۴ سوالی آموزش ترغیبی آموس، پورکی و توبیاس (۲۰۰۴)، مقیاس ۳۰ سوالی کمال گرایی چندبعدی بشارت (۱۳۸۶) و پرسشنامه ۱۹ سوالی خود نظم جویی تحصیلی بوفارد و همکاران (۱۹۹۵) بود. جهت تحلیل داده ها از همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد تمامی ضرایب همبستگی محاسبه شده بین آموزش ترغیبی و مولفه های آن (ملاحظه، تعهد، هماهنگی، مهارت و انتظار)، کمال گرایی و مولفه های آن (کمال گرایی خویشتن مدار، کمال گرایی دیگر مدار و کمال گرایی جامعه مدار) با خودنظم جویی تحصیلی در سطح آلفای ۰۱/۰ مثبت و معنی دار می باشند.بحث و نتیجه گیری: به طور کلی نتایج نشان داد آموزش ترغیبی و کمال گرایی بر خودنظم جویی دانش آموزان تاثیرگذار خواهد بود و می تواند موجب برنامه ریزی، قابلیت اعتماد، توجه متمرکز، دوراندیشی، خودنظارتی، کامرواسازی معوق و گرایش به موفقیت با حل مسئله فعال دانش آموزان شود.

Keywords:

آموزش ترغیبی , کمال گرایی , خود نظم جویی تحصیلی , دانش آموزان