طراحی مدل امنیت پایدار در رویدادهای بزرگ ورزشی ایران

دست یابی به امنیت پایدار در رویدادهای بزرگ ورزشی از مهمترین چالش های آن در سطح جهان است، درایران به دلیل شرایط خاص ملی و منطقه ای اهمیت بیشتری دارد، هدف این پژوهش طراحی مدل امنیت پایدار در رویدادهای بزرگ ورزشی در ایران می باشد.این پژوهش با استفاده ازروش کیفی و نظریه داده بنیاد (استراوس و کوربین۱۹۹۰) و با مصاحبه نیمه ساختار یافته با ۲۰ نفر از خبرگان؛ مدیریت ورزشی (۹نفر) ، امنیتی و انتظامی (۸نفر) نخبگان ادارات ورزشی (۳نفر) و با نمونه گیری غیر تصادفی هدفمند انجام شد. اطلاعات، از طریق مطالعه پژوهش های پیشین و مصاحبه جمع آوری شد. نتایج پژوهش به مشارکت کنندگان ارائه و نظرهای آنها اعمال شد. همچنین روایی صوری و محتوایی تعیین و برای بررسی پایایی، از روش بازآزمون استفاده شد. میانگین میزان پایایی بازآزمون(%۸۲) گزارش شد.بر مبنای یافته ها، عوامل علی شامل؛ مدیریت و برنامه ریزی صحیح، کنترل انتظامی و امنیتی، تعامل و ارتباطات سازمانی. عوامل زمینه ای شامل؛ مدیریت هیجانات هواداران، حمایت های روحی و روانی. عوامل مداخله گر شامل؛ ضعف در اجرای قوانین و مقررات، ضعف در کنترل رسانه ها و فضای مجازی، سیاستگذاری ورزشی نامناسب بودند. راهبردها شامل؛ ارتقاء فرهنگ، همگرایی اجتماعی، آموزشهای صحیح، دیپلماسی ورزشی، بهبود زیر ساخت رفاهی و ورزشی، سرمایه گذاری و کمک مالی، فناوری و اطلاعاتی بودند. پیشنهاد می شود متولیان ورزش با ایجاد عزم ملی بوسیله تغییر نگرش در جامعه ورزش کشور با مدیریتی یکپارچه و هماهنگ با محوریت پلیس تعاملی سازنده و وحدت بخش را جهت خلق امنیت پایدار ریل گذاری نمایند.

Keywords:

امنیت پایدار , رویداد بزرگ ورزشی , ورزش ایران