اثربخشی آموزش مهارت های هیجانی- اجتماعی و مدیریت استرس بر سلامت عمومی دانش آموزان دبیرستانی

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر افزایش سلامت عمومی  بر اساس آموزش مهارت­های هیجانی- اجتماعی و مدیریت استرس در دانش آموزان دبیرستانی بود. روش کار: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی، طرح پیش آزمون، پس آزمون گروه گواه و پیگیری بود. جامعه آماری پژوهش  شامل دانش آموزان  دبیرستان­های منطقه ۱۵ آموزش و پرورش تهران در سال تحصیلی ۹۹-۹۸ بود. در این پژوهش تعداد ۴۵ دانش آموز با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه های آزمایش و گواه گمارده شدند (۱۵ دانش آموز در گروه آزمایش مهارت­های هیجانی- اجتماعی، ۱۵ دانش آموز در مدیریت استرس و ۱۵ دانش آموز در گواه). گروه­های آزمایش مداخله مهارت­های هیجانی- اجتماعی (گلمن، پارسا، ۱۳۹۷) و مدیریت استرس (جزایری، ۱۳۹۷) را طی ۷ جلسه ۹۰ دقیقه­ای دریافت نمودند. ابزارهای ارزیابی مورد استفاده در این پژوهش، شامل پرسشنامه اهمال کاری تحصیلی (سواری، ۲۰۱۱) و سلامت عمومی )۲۸(GHQ- (گلدبرگ، ۱۹۷۹) بودند. داده­های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقببی بنفرونی مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت. نتایج: نتایج نشان داد آموزش مهارت­های هیجانی- اجتماعی، مدیریت استرس بر سلامت عمومی دانش آموزان دبیرستانی تاثیر معنادار دارد(p<۰/۰۰۱) . نتایج آزمون تعقیبی نشان داد بین میزان اثربخشی این دو مداخله نیز تفاوت معنادار وجود داشته (p<۰/۰۰۱) و آموزش مدیریت استرس نسبت به آموزش مهارت های هیجانی- اجتماعی تاثیر بیشتری بر سلامت عمومی دانش آموزان داشته است. نتیجه گیری: یافته­های پژوهش حاضر بیانگر آن بودند آموزش مهارت­های هیجانی- اجتماعی و مدیریت استرس می­تواند به عنوان یک آموزش کارآمد جهت افزایش سلامت عمومی مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

مهارت های هیجانی- اجتماعی , مدیریت استرس , سلامت عمومی , دانش آموزان