اثربخشی درمان شناختی– رفتاری بر افسردگی و اضطراب جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه

مقدمه و هدف: در کنار مشکلات جسمانی، آسیب های روانی از عمده ترین مشکلاتی هستند که جانبازان با آن درگیر هستند. اختلال استرس پس از سانحه مهم ترین مشکل روانی در جانبازان است که موجب بروز مشکلات دیگر در جانبازان می گردد؛ به همین منظور پژوهش حاضر به بررسی اثربخشی درمان شناختی– رفتاری بر کاهش افسردگی و اضطراب جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه پرداخته است.مواد و روش ها: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه شهر بندرعباس در شش ماهه تابستان و پاییز سال ۱۳۹۸ بود که به مرکز مشاوره شاهد و ایثارگر استان هرمزگان مراجعه کرده بودند. در این پژوهش تعداد ۲۴ جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه های آزمایش و گواه گمارده شدند (هر گروه ۱۲ جانباز). گروه آزمایش درمان شناختی– رفتاری را طی دو و نیم ماه در ۱۰ جلسه ۹۰ دقیقه ای دریافت نمودند. پرسشنامه های مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه اضطراب (بک و همکاران، ۱۹۸۸)، پسشنامه افسردگی (بک و همکاران، ۱۹۹۶) و پرسشنامه مشکلات اختلال استرس پس از سانحه (ویدرز و همکاران، ۱۹۹۳) بود. داده های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد که درمان شناختی– رفتاری بر کاهش افسردگی و اضطراب جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه تاثیر معنادار داشته (p<۰/۰۰۱) و توانسته منجر به کاهش اضطراب و افسردگی در این جانبازان شود.

Keywords:

استرس پس از سانحه , افسردگی , اضطراب , درمان شناختی– رفتاری