مقایسه عملکرد، اجزای عملکرد و کیفیت دانه (مقدار روغن و پروتئین) دو رقم کلزا تحت تاثیر کاربرد خاکی سطوح مختلف نیتروژن و روی

به منظور ارزیابی اثر سطوح نیتروژن و روی بر عملکرد، اجزای عملکرد، کیفیت دانه و مقدار نیتروژن و روی دو رقم کلزا (Brassica napus L.)، آزمایشی به صورت گلخانه ای اجرا شد. در این پژوهش، دو رقم کلزا (طلایه و اپرا)، سه سطح نیتروژن (۱۰۰، ۲۰۰ و ۳۰۰ میلیگرم در کیلوگرم) و سه سطح روی (صفر، ۵ و ۱۰ میلیگرم در کیلوگرم) در سه تکرار به کار رفت. نتایج نشان داد که تفاوت های معنی داری بین دو رقم در ویژگی های مورد مطالعه مشاهده شد. افزایش سطوح نیتروژن و روی به طور معنی داری ارتفاع گیاه، تعداد خورجین در گیاه، تعداد دانه در خورجین، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، روغن، کاه و کلش و ریشه و مقدار پروتئین را افزایش داد. مقدار روغن با کاربرد ۱۰۰ میلیگرم در کیلوگرم نیتروژن بیشترین بود. سپس، در بالاترین سطح نیتروژن و روی به ترتیب کاهش و افزایش یافت. بیشترین عملکرد دانه، عملکرد روغن و درصد پروتئین با کاربرد سطح ۳۰۰ میلیگرم در کیلوگرم نیتروژن و ۱۰ میلیگرم در کیلوگرم روی به دست آمد. افزایش عملکرد دانه با افزایش تعداد خورجین در گیاه و تعداد دانه در خورجین رابطه داشت. کاربرد تیمارها، غلظت نیتروژن و روی را در دانه، کاه و کلش و ریشه کلزا افزایش دادند. برهمکنش نیتروژن و روی اثرهای معنی داری را بر بیشتر ویژگی-های مورد مطالعه کلزا نشان داد.

Keywords:

Oil seeds , Qualitative traits , Protein Oil. , دانه های روغنی , ویژگی های کیفی , پروتئین , روغن