اثر سطوح مختلف اسید سیتریک و اسید سالسیلیک در مرحله قبل از برداشت بر ماندگاری گل رز (Rosa hybrida L.) شاخه بریده

Publish Year: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 111

متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_STGC-4-4_008

تاریخ نمایه سازی: 21 خرداد 1401

Abstract:

تلاش های بسیاری برای افزایش عمر ماندگاری گلهای شاخه بریده با استفاده از روش ها و ترکیبات مختلف شده است. در این پژوهش، تاثیر کاربرد اسید سیتریک و اسید سالسیلیک در مرحله قبل از برداشت بر عمر ماندگاری رز رقم آوالانچ مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با آرایش فاکتوریل انجام گرفت. اسید سیتریک (با غلظت های صفر، ۲ و ۴ میلی مولار) و اسید سالسیلیک (با غلظت های صفر، ۱ و ۲ میلی مولار) روی بوتههای گل رز در شرایط کنترل شده گلخانه و طی ۵ مرحله قبل از برداشت، محلولپاشی شدند. نتایج بهدست آمده نشان داد که کاربرد اسید سالسیلیک و اسید سیتریک سبب افزایش طول عمر، جذب آب، قطر گل، کیفیت گل و تاخیر در کاهش وزن تر گل رز شد. بیشترین طول عمر گلدانی (با میانگین ۹ روز) مربوط به تیمار اسید سیتریک ۴ میلی مولار + اسید سالسیلیک ۱ میلی مولار بود. هم چنین، کمترین عمر گلدانی (با میانگین ۳/۷ روز) در تیمار اسید سالسیلیک ۲ میلیمولار به دست آمد. تیمارهایی که بیشترین عمر گلدانی را داشتند دارای وزن تر بیشتر بوده و مقدار آب زیادتری نیز جذب کردند.