تاثیر ورمی کمپوست، کود دامی و زمان های مختلف کوددهی در کشت بدون خاک بر عملکرد و اجزای عملکرد توت فرنگی رقم کاماروسا (Fragaria × ananassa Duch)

یکی از نکات مهم برای تولید موفقیت آمیز در سیستم کشت بدون خاک، زمان مناسب کوددهی طی دوره رشد گیاه است که وابسته به نوع بستر کشت می باشد. در این زمینه، آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با ۵ تکرار در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری به اجرا در آمد. تیمارهای آزمایش شامل چهار زمان کوددهی شیمیایی (عدم کاربرد کود، پاییزه، بهاره و پاییزه + بهاره)، سه سطح ورمی کمپوست (۱۰، ۲۰ و ۴۰ درصد حجمی)، سه سطح کود دامی (۱۰، ۲۰ و ۴۰ درصد حجمی) و بستر شاهد (۵۰٪ کوکوپیت: ۵۰٪ پرلیت) بودند. نتایج نشان داد که بیشترین عملکرد توت فرنگی (۲/۱۴۲ گرم در بوته) در بسترهای کشت حاوی ۱۰٪ کود دامی همراه با کوددهی پاییزه + کوددهی بهاره به دست آمد. علاوه بر این، در بستر کشت حاوی ۱۰٪ کود دامی همراه با کوددهی پاییزه + بهاره، بیشترین تعداد میوه طبیعی (۱۰ عدد در هر بوته) و تعداد کل میوه (۱۸ عدد در هر بوته) تولید شد. بنابراین، بستر کشت حاوی ۱۰٪ کود دامی همراه با کوددهی پاییزه + بهاره مناسب ترین شرایط را برای کشت توت فرنگی فراهم نمود.

Keywords:

Substrate , Cocopeat , Perlite. , بستر کشت , کوکوپیت , پرلیت