اثر اسید هومیک و قارچ های میکوریزا بر برخی ویژگی های چمن لولیوم ترکیب اسپیدی گرین

Publish Year: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 92

متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_STGC-4-1_005

تاریخ نمایه سازی: 21 خرداد 1401

Abstract:

به منظور بررسی اثر اسید هومیک و قارچ های میکوریزا بر کیفیت ظاهری، برخی صفات ریشه و تغییرات کلروفیل چمن، آزمایشی در بهار و تابستان ۱۳۸۸ در محل گلخانه های گروه پژوهشی علوم باغبانی دانشگاه تهران اجرا شد. چمن مورد استفاده در این پژوهش، چمن ترکیبی اسپیدی گرین متشکل از سه رقم چمن لولیوم (Lolium perenne L.) بود. بعد از اتوکلاو خاک، اضافه کردن قارچ های میکوریزا (Glomus mosseae و Glomus intraradices) به گلدان ها و کشت بذرها تا زمان استقرار کامل، به چمن ها فرصت کافی برای رشد داده شد. با استقرار چمن ها، اسید هومیک در غلظت های صفر (به عنوان شاهد)، ۱۰۰، ۴۰۰ و ۱۰۰۰ میلی گرم در لیتر روی برگ ها پاشیده شد و تا ۹ هفته بعد از شروع تیمارها، صفات مذکور اندازه گیری گردید. نتایج نشان داد که اسید هومیک بر مقدار کلروفیل های a, b و کل، طول ریشه و وزن تر و خشک ریشه معنی دار بود، ولی اثری بر کیفیت ظاهری، حجم ریشه و درصد کلونیزاسیون نداشت. قارچ های میکوریزا بر تمامی صفات مذکور موثر بودند. بین گونه های قارچ میکوریزا، گونه G. mosseae بر فاکتورهای مربوط به ریشه بهتر از گونهG. intraradices عمل کرد. درحالی که نتوانست اثر مثبت خود را بر فاکتورهای مربوط به اندام هوایی نشان دهد. درصد کلونیزاسیون هر دو گونه تقریبا یکسان بود. احتمالا اثر قارچ های میکوریزا بر صفات مذکور به دلیل تولید آثار شبه هورمونی و افزایش توسعه هیف ها در خاک با توجه به نوع مایه تلقیح بوده است.