علم اطلاع رسانی:مطالعه کاربرد دانش پست مدرن

تاکنون بحث های زیادی در مورد نمونه های عالی در شناخت علمی ارائه شده است. به نظر میرسد اکثر این رهیافت ها دارای یک ساختار اصلی و مشترک هستند،بدین معنا که مسئله مفروض است و راه حل هایی برای آن بین می شود. در حوزه علم اطلاع رسانی با مسئلهای عمیق تر و سازمان یافته تر مواجه هستیم یعنی بررسی و مقایسه بازیگران و نقش آنها در دانش آن هم دانشی که خود در حال تغییر است. این مقایسه در چهار بعد که مرتبط با مجموعه ای از تکنولوژی ها هستند قابل بررسی است۱)غیرفردی(عمومی)شده داش و تکنولوژی ها ارتباطات،۲)باور پذیری دانش و تکنولوژی های ارائه،۳)منطقی شدن دانش و تکنولوژی های اطلاعات،علاوه بر موارد ذکر شده تغییر دانش توسط پدیده"اطلاعاتی کردن"تشدید وحمایت می شود.اگر علم اطلاع رسانی بخواهد خود را به عنوان یک علم مطرح سازد لازم است بیاموزد که چگونه خود را به صورت پیش نمونه ایاز یک علم جدید با پست مدرن تثبیت وارائه نماید"(مثل استقرار علم اکولوژی=بوم شناسی).علم پست مدرن شباهتی به علم کلاسیک ندارد بدین معنا که در پی یافتن و درک عملکردهای جهان نیست بلکه درصدد توسعه استراتژیی برای حل مسائلی است که توسط علم کلاسیک و تکنولوژی ها بدست آمده است. چنین علمی باید با شرایط تئوریک جدیدی مواجه شود که سه رهیافت می توان برای آن قائل شد:a)توسعه مدل های پایه از طریق تعریف مجدد مفاهیم علمی گسترده(مثل مفهوم نظام که مفهوم بازیگر را در پی دارد و یا مفهوم ارتباطات که منجر به مفهوم کاهش پیچیدگی می شود)؛b)فرمول بندی مجدد و علمی میان مفهوم ها یعنی مفاهیمی که به دلیل انس و عمومیتی که تا به حال داشته اند کمتر به طور عملی روی آنهاکار شده است مثل مفهوم دانش و تصویر؛c)به هم بافتن و تلفیق مدل ها و میان مفهوم ها.

Keywords:

علم اطلاع رسانی , دانش پست مدرن , بازیابی اطلاعات , باورپذیری دانش , فرمول بندی