مروری بر اهمیت و کاربرد برنامه ریزی و مدیریت استراتژیک منابع انسانی در سازمان

برنامه ریزی منابع انسانی ابزاری است که مدیران سازمان را مطمین می سازد تا بهترین افراد، در زمان مناسب برای شغل های مورد نظر انتخاب شوند تا بدین وسیله سازمان ها در پیشرفت خود دچار اختلال نشوند.برنامه ریزی یکی از وظایف مهم مدیریت است که مانند پلی زمان حال را به آینده مربوط می کند. برنامه ریزی در واقع به آن دسته از اقداماتی اطلاق می شود که مشتمل بر پیش بینی هدفها و اقدامات لازم برای رویارویی با تغییرات و مواجه شدن با عوامل نامطمئن ، از طریق تنظیم عملیات آینده است. هدف اساسی برنامه ریزی تقلیل میزان قبول خطر نسبت به اتفاقات احتمالی (انعطاف پذیر بودن) و اتخاذ تدابیری هماهنگ برای دست یابی به موفقیت های سازمانی است.با برنامه ریزی صحیح امور سازماندهی شده، تامین منابع انسانی و هدایت رهبری، به ویژه نظارت و کنترل اجرائی تر و اثربخش تر خواهد شد. برنامه ریزی دارای اصولی است که این اصول در سازمانها باید با شکلی تخصصی تر مورد توجه و استفاده قرار گیرد. از مهمترین اصول برنامه ریزی، تعیین اهداف سازمان است که شامل اهداف کوتاه مدت، میان مدت و بلندمدت می شود. مدیر برنامه ریز باید در انتخاب اهداف سازمان دقت کافی داشته باشد زیرا اهداف انتخاب شده باید قابل وصول بوده و هماهنگی منطقی با هم داشته باشند.مدیران باید تحولات محیطی آتی موثر بر عملیات سازمانشان را پیش بینی کنند. این تحولات ممکن است افزایش نرخ تورم ، نو آوری رقبا در فن آوری تولید ، کمیاب شدن مواد اولیه ، یا بروز نا آرامی در وضعیت سیاسی کشور باشد. هرچند که مدیران نمی توانند این اوضاع را کنترل کنند ولی می توانند برای کاهش ((مخاطره و آسیب پذیری سازمان)) از طریق آماده ساختن امکانات برای مقاومت اثر بخش در برابر امواج خروشان عدم اطمینان های آینده، برنامه ریز کنند. در مقاله حاضر به بررسی مفاهیم مرتبط با این مقوله پرداخته میشود.روش مطالعه به صورت توصیفی و کتابخانه ای می باشد که در ابتدای مقاله مفهوم برنامه ریزی منابع انسانی شرح داده میشود.

Keywords:

برنامه ریزی , منابع انسانی , مدیریت , سازمان