تاثیر تراکم بوته بر عملکرد و اجزاء عملکرد لوبیا تپاری محلی جیرفت

در این مطالعه عملکرد و اجزاء عملکرد لوبیا تپاری محلی جیرفت در تراکم های مختلف در سال 1388 و در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد جیرفت مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش مزرعه ای و به صورت اسپلیت پلات در قالب بلوک های کامل تصادفی در 4 تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل تراکم بوته در واحد سطح به عنوان عامل اصلی و دو ژنوتیپ لوبیا گرمسیری شامل توده لوبیا تپاری کرم رنگ و توده لوبیای تپاری سیاه رنگ به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شد. تراکم های مختلف از طریق تنظیم فاصله بین بوته ها روی ردیف های کاشت (5 ،10 و 15سانتیمتر) پس از استقرار کامل بوته ها انجام گرفت. نتایج نشان داد عامل تغییر در تراکم بوته نتوانست عملکرد دانه و عملکرد کاه را تحت تأثیر قرار دهد ولی عملکرد دانه و کاه در ژنوتیپ های مختلف به ترتیب در سطح احتمال آماری 5% و 1% تفاوت معنی داری را نشان دادند. در این بررسی بالاترین عملکرد دانه مربوط به توده لوبیا تپاری کرم رنگ به میزان 10/2 تن در هکتار و کمترین آن مربوط به ژنوتیپ لوبیا تپاری سیاه رنگ به میزان 37/1 تن در هکتار بود. بیشترین عملکرد کاه توسط لوبیا تپاری کرم رنگ به میزان 47/2 تن در هکتار و کمترین آن در توده لوبیا تپاری سیاه رنگ به میزان71/1 تن در هکتار به دست آمد. همچنین تعداد غلاف در بوته، شاخص برداشت و تعداد کل دانه در بوته تحت تأتیر تراکم قرار گرفته و به ترتیب در سطح احتمال آماری 1% ، 5% و 1% معنی دار گردید. ژنوتیپ های لوبیا تپاری از نظر صفات تعداد غلاف در بوته، وزن هزار دانه، تعداد دانه در بوته در سطح احتمال 1% تفاوت های معنی داری را نشان دادند.

Keywords:

تراکم بوته , لوبیا تپاری , شاخص برداشت , عملکرد