با توجه به افزایش آلودگی های زیست محیطی ناشی از سوخت های فسیلی، دولت ها سعی می کنند حتی المقدور از همه منابع تجدید پذیر خود حداکثر انرژی را استخراج کرده و درصد استفاده از انرژی تجدیدپذیر به کل انرژی مصرفی خود را بالا ببرند. یکی از منابع جدید مورد توجه، استفاده از انرژی
جریان فاضلاب و تولید انرژی برق آبی است. اساسا علت های عدیده ای برای توسعه این گونه طرح های هیدروپاور بیان می شود که می توان به تولید برق سبز و تجدیدپذیر، عدم مصرف سوخت و کاهش آلاینده ها اشاره کرد. در این پژوهش، ضمن بررسی سابقه روش استحصال انرژی برق آبی از جریان فاضلاب، به تجربه های اجرا شده در سایر کشورها، پتانسیل استحصال این نوع انرژی و ویژگی ها و نکات طراحی و اجرای استحصال آن پرداخته شده است. دو پارامتر اصلی در طراحی و برآورد این نوع انرژی، هد و دبی هستند و نقاط مستعد برای استحصال آن، قبل از تصفیه خانه و پس از آن (استفاده از پساب خروجی) می باشد. مطالعه موردی استحصال این نوع انرژی در شهر مشهد نیز انجام گردید. نتایج نشان می دهند که استحصال انرژی برق آبی از شبکه فاضلاب توجیه فنی و اقتصادی ندارد و محل مستعد برای استحصال آن، در خروجی تصفیه خانه و از
پساب خروجی آن می تواند انجام شود.