رویکرد معنوی و برنامه ریزی درسی

زمینه و هدف:این مقاله با هدف رابطه معنویت با برنانه درسی براساس متون و منابع این حوزه انجام شد. این مطالعه مرور جامع از شبکه جهان گستر از سال ۱۹۸۰تا سال ۲۰۲۱با کلید واژه های معنویت،آموزش معنوی، برنانه ریزی درسی ،معنویت در ایران و جامعه مدرن و رویکرد کلی نگ ری از پایگاه های ایرانی و جهانی از جمله ,ac.richest ،noormags, elmnet, Sid shiirazu.jerانجام گرفت.یافته ها حاکی از این است که معنویت هیچ تاثیر منفی در تربیت و آموزش ندارد و در تمام حوزه ها مانند یادگیری،روابط،اجتماع و ...تاثیر به سزایی می گذارد.برای رسیدن به خود خویشتن باید معنویت در تربیت بکار گرفته شود و بکارگیری معنویت در برنانه درسی می تواند تربیت کنندگانی با سالمت روانی باال و بدور از امراض روانی تحویل جامعه دهد. بیشتر مطالعات انجام شده در این زمینه تاکید بر بکاگیری این بعد در اوایل تربیت تا تکمیل پذیری آنها و تقویت بیشتر در مجریان طرح داشتند. باال بردن این سطح در عملکرد شناختی ,اخالقی ,هیجانی تاثیر معنا داری می گذارد. مبنا در یادگیری کالسیک فقط بر معنویتی است که به معنای تمرکز بر مذهب است در بر می گیرد تحقیقات پیرامونی نشان می دهد که معنویت تمام جنبه های زندگی را در بر می گیرد. با توجه به بررسی های تمدن های گذشته هیچ دوره ای مثل کنون هیچ دوره ای مثل االن نیاز به تربیت معنوی ندارد.بعد از فاجعه جهانی سکوالریسم اکثر جوامع از معنویت در تربیت استفاده کردند این تصمیم در حتی در کشورهای مرکز و اصلی این فاحعه هم بکار رفت. در چنین شرایطی است که نهادی مثل آموزش و پرورش باید جهت کج تربیتی بشر اقدام به اصالح کند و برنامه جامع برای بشر بریزد تا از نتایج منفی در آینده جلوگیری کند.حال سخن اینجاست که عناصر مهم معنویت در برنامه درسی چیسیت؟آیا امکان تغییر در برنامه درسی جوامع است ؟ نقش آن در برنامه درسی چیست و چه نقاط ضعف و قوت آن چیست؟

Keywords:

معنویت , برنامه ریزی درسی ایران , رویکرد کلی نگری , جامعه مدرنیته , معنویت در ایران