تجربه زیسته ی نوجوانان از خودزنی: یک پژوهش کیفی

مقدمه: امروزه رفتارهای خشن در بین نوجوانان به طرز چشمگیری افزایش یافته است. نوجوانان در این دروه تحت تاثیر همسالان و محیط اطراف خود قرار می گیرند. در نوجوانی فرد دچار حالات احساسی و هیجانی می شود که می تواند باعث بروز عکس العمل های شدیدی از سوی فرد شود یکی از این واکنش های هیجانی، خودزنی است. روش: این مطالعه یک پژوهش کیفی و از نوع پدیدارشناسی بود. ۱۵شرکت کننده با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند روش جمع آوری داده ها، مصاحبه نیمه ساختار یافته بود که با رضایت مشارکت کنندگان ضبط، بازنویسی، تحلیل و کدگذاری گردید. برای تحلیل کیفی متن ها از تجزیه و تحلیل colaizzi استفاده شد. نتایج: تجزیه و تحلیل مصاحبه ها باعث تولید ۱۰ مولفه اصلی و ۹ مولفه فرعی شد که در ۳ مفهوم کلی طبقه بندی شدند: شامل: الف- عوامل بیرونی: پذیرفته شدن در میان گروه همسالان(عضویت در گروه دوستان و خودنمایی بین همسالان)، تقلید از دوستان، دیه گرفتن، یادگاری، مصرف مشروبات الکلی و مواد مخدر ب- اختلالات روانی: تخلیه احساس تنش(رهاسازی خشم و تخلیه روانی)، میل به خودکشی(افسردگی)، احساس رضایت درونی(احساس آرامش و سرخوشی) ج- مسائل و آسیب های اجتماعی: شکست عاطفی(عاشق شدن)، قلدری(زورگویی به دیگران و خودنمایی) بودند. بحث و نتیجه گیری: نوجوانان خود آزاری را به عنوان روشی برای رهایی از هیجان های منفی یا گرفتن حقوق نادیده گرفته شده خود می دانند. اختلاف با والدین و از دست دادن دوست به عنوان وضعیت های پیشایند و برانگیزنده خودزنی نقش دارند.

Keywords:

رفتارهای خشن , نوجوانان , خودزنی , کیفی