بررسی نقش استراتژی های نوآورانه بر گسترش رفتار مدیریت دانش

در عصری که ساختار فکری آن مملو از عمق بخشیدن به اطلاعات و توجه به نیروی انسانی خالق و دانش گرا به جای نیروی انسانی عملکردی است، دانش به عنوان اساس و مهم ترین عامل رقابت مطرح شده است و در کنار دانش، نوآوری نیز به عنوان مهمترین عامل جهت بقای شرکتها و سازمانها در دنیای رقابتی در نظر گرفته می شود. هدف از این پژوهش بررسی اثر هریک از این مراحل استراتژی نوآورانه بر مدیریت دانش و اولویت بندی آن می باشد. جهت بررسی و اولویت بندی در این پژوهش از روش تحلیل سلسله مراتبی استفاده می شود. AHP به عنوان یک روش تصمیم گیری چند معیاره و چند هدفی، از مقایسه دو به دوی معیارها استفاده می کند تا به درجه بندی الویت های مربوط به آلترناتیوها برسد. نتایج نشان داد که متغیر ایجاد ایده های جدید با رتبه ۴۳۴/۰، تجسم و توصیف استراتژی موجود با رتبه ۳۹۲/۰، انتخاب و اجرای ایده جدید با رتبه ۱۲۳/۰ و ارزیابی و آزمون این ایده های جدید با رتبه ۰۵۰/۰ بر مدیریت دانش موثر می باشند.

Keywords:

استراتژی , نوآورانه , مدیریت , دانش