بررسی میزان حضورپذیری طراحی بافت پیرامون دریاچه چیتگر تهران

برای ایجاد و پیدایش انگیزه حضور و مشارکت در شهروندان در مرحله اول نیازمند وجود فضایی برای تعاملات اجتماعی هستیم و در مرحله دوم نیازمند طراحی شهری استاندارد و همه جانبه با رعایت اصول کلی طراحی و همچنین رعایت کریدورهای بصری مناسب در فضای شهری تا انگیزه و امکان مشارکت افراد را بوجود آوریم. در طراحی فضاهای شهری بحث مدیریت زمین بسیار حائز اهمیت است. این موضوع با ارتقای کیفیت طراحی فضاهای شهری و بافت اطراف دریاچه های مصنوعی که مورد نظر است، به وقوع می پیوندد. در این مطالعه بر شناخت و تحلیل هر چه بیشتر حوزه دریاچه چیتگر پرداخته شده است. به گونه ای که شرایط جغرافیایی و اقلیمی در این محدوده بررسی و تناسبات طراحی با این شرایط بازگو شده است. انواع فعالیت ها و کاربری های موجود در این حوزه با توجه به اهداف پروژه در راستای ایجاد مکانی فرهنگی- تفریحی تعیین و مکانیابی شده است، بر همین اساس شرایط طراحی و معیارهای طراحی به نسبت نمونه ها و استانداردهای موجود بیان گردیده است. در این مقاله جهت جمع آوری مطالب از روش اسنادی و میدانی و از روش توصیفی – تحلیلی و جهت تحلیل داده ها از روش swot استفاده شده است. این مقاله به دنبال بررسی میزان موفقیت حضورپذیری مردم در استفاده از خدمات مختلف دریاچه می باشد.

Keywords:

طراحی شهری , بافت , دریاچه چیتگر تهران , حضورپذیری