تاثیر فضاهای عمومی شهری بر احساس ایمنی اجتماعی (نمونه موردی: محله کن تهران)

از پیامدهای ازدیاد جمعیت و رشد بی رویه شهرها، تجمع گروه های نامتجانس انسان ها در کنار یکدیگر است که سبب مشکلاتی نظیر ناامنی می گردد. حضور مردم باعث افزایش حس ایمنی در سطح جامعه و محیط های مدنی می شود. مهم ترین هدف این پژوهش تمرکز بر برخوردهای علمی و عملی با نگاه معمارانه و طراحی شهری در جهت افزایش حس ایمنی در فضاهای شهری است. از آنجایی که محله واحدی کوچکتر از شهر که دارای مجموعه روابط اجتماعی اقتصادی است، بدین منظور با مشخص نمودن محله کن که یکی از محله های اصیل و قدیمی شهر تهران است به عنوان جامعه آماری قصد بر کشف عوامل افزایش حس ایمنی در این مجموعه را داریم. روش تحقیق از نوع اسنادی–کتابخانه ای، پرسشنامه و مصاحبه از کسبه، رهگذران است. در نهایت به ارائه راهکارهای جهت افزایش ایمنی، این محله که از اولین و اصیل ترین محله های پایتخت است می پردازیم.

Keywords:

فضاهای عمومی شهری , معضلات اجتماعی , ایمنی , نظارت عمومی , محله کن