هدف از تهیه این مقاله بررسی مسائلی همچون فرسودگی تجهیزات هیدرومکانیکال، خارج شدن منحنی
بهره برداری از
سد از حالتکالیبره، از کار افتادن سیستمهای ابزار دقیق، روند افزایش تقاضا، از کارافتادگی سازه های کنترل کننده نشت، تغییر ماهیت مقاومتیمصالح، کاهش نیروهای انسانی، رسوبگذاری و... میباشد. با ورود به دهه چهارم
بهره برداری از نسل اول سدهای ساخته شده در کشور بنابه علل مختلف،
بهره برداری از این سازه های ارزشمند در معرض محدودیت های جدیدی قرار می گیرد. در این مقاله در حد امکان ازاطلاعات سدهای کشور که طی دهه و ۴۰ت و ۵۰ شمسی شروع به
بهره برداری کرده اند استفاده شده است. نتایج نشان میدهد صرف هزینه های تعمیراتی مناسب و به موقع میتواند نقش قابل توجهی در کاهش هزینه های ناگهانی و غیر قابل پیش بینی داشته باشد.همچنین نیازهای اساسی این سازه های کهنسال را در استفاده از نیروی انسانی متخصص و مناسب، بهبود سیستم های
رفتارنگاری قدیمیو در مواردی ایجاد آرایش های جدید ابزار دقیق، انجام به موقع عملیات های میکروژئودزی و رسوب سنجی، تهیه مدلهای پیش بینی سیلاب،رسوب گذاری و
بهره برداری و به روز کردن منحنی های
بهره برداری از سدها عنوان نمود.