استراتژیک های مهم فضاهای شهری و فضاهای مسکونی در پایداری اجتماعی- اقتصادی در عرصه نوین معماری

هدف اصلی این مقاله بررسی انتظارات مردم، اولویت های اجتماعی واقتصادی و شناسایی متغییرهای مختلف کالبدی با رویکرد پایداریاجتماعی و اقتصادی برای تدوین اصول کمی وکیفی مسکن وبه تبع آن رفع مشکلات عملکردی وافزایش رضایت مندی خانوارها است. اینپژوهش از نوع توصیفی- تحلیلی و در جهت شناخت اولویت های پایداری اجتماعی و اقتصادی مجتمع های مسکونی در شرایط کنونی شهرهای ایرانی- اسلامی انجام گرفته است. جامعه آماری این تحقیق جمعی از ساکنین و متقاضیان مسکن مهر شهر جدید پرند- تهران بوده که از میان آنها ۳۸۶ نمونه؛ با روش تصادفی ساده مورد پرسشگری مستقیم قرار گرفته اند. نتایج حاصل از تحقیق نشان داده کهبیشترین میزان تاثیرگذاری برای دستیابی به پایداری اجتماعی واقتصادی در مجتمع های مسکونی براساس الگوی ایرانی- اسلامی از نظر جامعه آماری به ترتیب با (۷ / ۵۸ % و ۵۷/۴% پاسخ ها) مربوط به ”ارزیابی آنان از میزان انعطاف پذیری وقابلیت تغییر فضاها و کیفیتوکمیت سامانه تاسیسات جهت اتلاف نشدن انرژی” و کمترین میزان تاثیر گذاری نیز مربوط به” هویت کالبدی وهیبت بیرونیمجتمع های مسکونی (نما وعناصر خارجی)” با (۲۲/۱% پاسخ ها) بوده است. لذا امروزه با افزایش جمعیت وگستردگی فضاهای شهری وبخصوص فضاهای مسکونی؛ پایداری اجتماعی و اقتصادی درکلیه عرصه ها به ویژه در عرصه معماری و شهرسازی از اهمیت دوچندانیبرخوردار می شود.

Keywords:

الگوی ایرانی اسلامی , پایداری اجتماعی , پایداری اقتصادی , مجتمع مسکونی