برآورد ترکیب پذیری عمومی، خصوصی و هتروزیس تعدادی از لاینهای خیار برای کیفیت میوه از طریق تلاقی دی آلل ناقص

با استفاده از روش تلاقی دی آلل می توان ترکیب پذیری عمومی و خصوصی والدین و نتاج حاصل از آنها و همچنین میزان هتروزیس را برای صفات مورد نظر بررسی نمود. ترکیب پذیری و هتروزیس صفات کیفی میوه لاینهای خیار(Cucumis sativus L.) در قالب آزمایش دی آلل ناقص ۶×۶ به منظور تعیین نحوه عمل ژنها طی سالهای زراعی ۱۳۸۹-۱۳۸۷ مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تجزیه واریانس اختلاف زیادی را در نسل F۱ نشان داد و ارزش هر یک از والد ها در هیبرید ها مورد بررسی قرار گرفت. مقادیر ترکیب پذیری عمومی و خصوصی نیز اختلاف معنی داری را نشان داد. میزان ترکیب پذیری خصوصی صفت اندازه حفره بذر از ترکیب پذیری عمومی آنها بیشتر بود که نشان دهنده عمل توام افزایشی و غیر افزایشی ژنها است. رنگ میوه با توجه به ترکیب پذیری عمومی بالا توسط عمل افزایشی ژن ها کنترل می شود. شکل میوه و ظاهر کلی میوه با توجه با ترکیب پذیری عمومی بالای این صفت به صورت افزایشی و غیر افزایشی کنترل می شود. لاینهای ۶۰۵ و ۱۱۸ با توجه به ترکیب پذیری عمومی و خصوصی بالا برای تولید بذر هیبرید خیار مطلوب است و توصیه می گردد.

Keywords:

گریفینگ , وراثت پذیری , واریانس افزایشی , واریانس غالبیت