مقایسه کاربرد پوتریسین و تیمار گرمایی بر کیفیت انبارمانی دو رقم گلابی «شاه میوه» و «اسپادونا»

گلابی یکی از میوه های مهم مناطق معتدله در حدود ۵۰ کشور از سراسر جهان است. ارقام گلابی شاه میوه و اسپادونا در سه مرحله در زمان داشت با غلظت های مختلف پوتریسین (صفر، ۵/۰، ۱ و ۲ میلی مولار) مه افشانی شدند و پس از برداشت در همان غلظت های پوتریسین غوطه ور شدند و هم چنین از تیمار گرمایی (۴۰ و ۵۰ درجه سانتی گراد و شاهد) به صورت غوطه وری استفاده گردید. میوه ها بعد از تیمار در دمای۱ ±۰درجه سانتی گراد به مدت ۵ ماه نگهداری شدند. آزمایش بر پایه فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با ۳ تکرار انجام شد. میوه ها در طول دوره نگهداری هر سه هفته یکبار از انبار خارج و از نظر فاکتور های مختلف کمی و کیفی مثل رنگ سطحی، کاهش وزن، سفتی بافت میوه، pH، اسیدیته قابل تیتراسیون، مواد جامد محلول، شاخص طعم و ویتامین C مورد اندازه گیری قرار گرفتند. نتایج نشان داد سفتی، pH و شاخص طعم در رقم شاه میوه نسبت به اسپادونا بیشتر است. زاویه هیو، درخشندگی، کاهش وزن، TAو TSS در رقم اسپادونا بیشتر از رقم شاه میوه می باشد. تیمارهای ۱ و ۲ میلی مولار پوتریسین بیش ترین سفتی و کم ترین مقدار pH، TSSو شاخص طعم را در هر دو رقم نشان دادند. تیمار گرمایی۴۰ و ۵۰ درجه سانتی-گراد به ترتیب در رقم های شاه میوه و اسپادونا باعث افزایش TSS و شاخص طعم شد. در کل رقم اسپادونا از نظر اکثر خصوصیات کمی و کیفی برای عرضه به بازار و نگهداری در انبار بهتر از رقم شاه میوه می باشد.

Keywords:

پس از برداشت , پوتریسین , تیمار گرمایی , عمر انبارمانی , گلابی