بررسی اثر غلظت های مختلف آنتیموان بر برخی شاخص های بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی گیاه هندوانه Citrullus lanatus Thunb.))

انتشار وسیع آنتیموان در محیطزیست ناشی از فرایندهای طبیعی و فعالیت های انسانی می باشد. آنتیموان فلزی سنگین و سمی برای گیاهان، جانوران و انسان میباشد. به منظور بررسی تاثیر غلظت های مختلف آنتیموان بر فعالیت های رشد و نمو گیاه هندوانه، آزمایشی در قالب طرح کاملا″ تصادفی با سه تکرار انجام شد. گیاهچه های هندوانه در محیط کشت هیدروپونیک حاوی غلظت های مختلف آنتیموان (۰، ۲۵/۰.، ۵/۰، ۷۵/۰، ۱، ۵/۱، ۲، ۳، ۴، ۶ و ۸ میلیگرم در لیتر) قرار گرفتند. بعد از چهار هفته نمونههای مورد نظر از بافت های برگ و ریشه گیاهان برداشت شده و جهت سنجش پارامترهای بیوشیمیایی و مورفولوژیکی مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان دادند با افزایش غلظت آنتیموان درمحلول غذایی، کاهش غلظت کلروفیل و پارامترهای رشد در نمونه های مورد بررسی معنی دار بود )۰۵/۰ < (p. همچنین محتوای پرولین ریشه و بخش هوایی، با افزایش غلظت آنتیموان، به طور معنی داری افزایش یافت. افزایش غلظت آنتیموان در محیط کشت، موجب افزایش قابل توجه آنتیموان ریشه و بخش هوایی شد که این انباشت در ریشه ها بسیار بیشتر از بخش هوایی بود.

Keywords:

آنتیموان , پارامترهای رشد , پرولین , کلروفیل , Citrullus lanatus